บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 14 หน้า 4
21 เมษายน 2557 ( 19:15 )
6.8M
5
บิวตี้ถอยหลังแล้วกลับตัวไม่มอง มีแสงสีทองมาดึงให้บิวตี้ล้ม เสียการทรงตัวแลดูคล้ายรองเท้าพลิก บิวตี้ดึงเชือกหรือของใกล้ตัวเพื่อจับยึด เจตน์ชาญเห็นรีบเข้ามาประคองบิวตี้ยืนขึ้นได้อย่างสวยงามอีกครั้ง แต่ของกลับล้มแบบโดมิโน ป้ายงานที่เป็นป้ายดอกไม้หล่นลงมาจะทับเกรซ เกรซตกใจหันไปดู เกรซกรีดร้องป้ายหล่นลงมาทับเกรซ แบบเต็มๆ!!!
บนสวรรค์ปรมะเทวีสะดุ้ง ตกใจกับภาพที่เห็น
ปรมะตกใจยกมือทาบอก “เทพรักษา เทวดาช่วย”
ลลิตากลับมาอย่างร้อนใจ “ได้ผลไหมคะเทวี”
“มันลุกลามใหญ่โตเกินไป เราเตือนท่านแล้วว่าให้เป็นเพียงประกายเล็กๆ แต่นี่มันกลายเป็นเพลิงกองใหญ่ไปเสียแล้ว”
ลลิตาดูภาพที่เกรซโดนทับแบนอยู่ใต้ป้ายแล้วตกใจ “เทวดาช่วย ! เราเพียงแต่ต้องการให้ลัลน์ลลิต เป็นฝ่ายถูกกระทำบ้าง เพื่อนางจะได้รู้สำนึก ไม่คาดเลยว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้”
ปรมะเทวีได้แต่ส่ายหน้า ท้อแท้ “กรรม นี่มันเป็นกรรม ของนางเท่านั้น”
เกรซถูกประคองขึ้นจากป้ายที่ทับบนตัว เกรซพูดด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยว “หาตัวมาให้ได้ว่าใครแกล้งฉัน ใคร”
ทุกคนหันไปมองบิวตี้โดยไม่ได้นัดหมาย ด้วยสายตาตำหนิติเตียน บิวตี้ยังยืนตะลึงมองเกรซอยู่ที่เดิม หน้าเหรอ มีเจตน์ชาญกอดประคอง ข้าวของล้มจากจุดที่บิวตี้ยืน เป็นหลักฐานมัดตัวว่าคนทำคือบิวตี้ สื่อถ่ายรูปกันพรึบพรั่บ
บิวตี้ได้แต่ส่ายหน้าและตกใจแต่ยังความเชิดหยิ่งเอาไว้เต็มเปี่ยม
“คือฉันเท้าพลิก แล้ว ป้ายเนี่ยมันไม่ แข็งแรง ติดตั้งได้ชุ่ยมาก โอ้ย”
เจตน์ชาญประคองบิวตี้มาหาเกรซ “ขาคุณเจ็บ เดินไหวไหมครับ”
อดิศักดิ์โกรธไม่มองบิวตี้พลางบอกอรวิภาและเครือวรรณ “พาเกรซเข้าไปข้างใน”
บิวตี้เดินมาถึงพูดขอโทษ “ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ”
อดิศักดิ์ เครือวรรณ ไม่ตอบบิวตี้ ประคองเกรซ ออกไป
“น้องอรไปดูแลอ้านตี้ก่อน ค่ะ” อรวิภาบอกธีภพแล้วรีบเดินตามพ่อแม่ไป
“ฉันไม่ได้แกล้งซักหน่อย ทำไมต้องโกรธด้วย”
“มานี่” ธีภพดึงมือบิวตี้ให้เดินห่างมาจากเจตน์ชาญพอควร