บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 6 หน้า 5
คณินปล่อยแพนอย่างไม่ไยดีแล้วเดินออกไป มนสิชาไม่เห็นหน้าคณิน แพนโล่งใจ มนสิชาเดินเข้ามา ชะโงกตามหลังคณิน “อี๋!!! จูบกับผู้ชายกลางวันแสกๆ หน้าไม่อาย!”
แพนไม่สนใจ เดินไปอีกทาง มนสิชาตะโกนตามหลัง “ฉันจะฟ้องป๊า โดนเฆี่ยนหลังลายแน่”
มนสิชาเล่าอย่างเมามันบนโต๊ะกินข้าว สามคนพ่อแม่ลูกกำลังโซ้ยข้าวต้มกุ๊ย
“จริงๆนะป๊า หนูเห็นกับตาเลย พลอดรักกันเสร็จก็จูงมือออเซาะกันเข้าโรงแรม “
เสี่ยเป้งฟึดฟัด “นังลูกไม่รักดี!!!”
หลินยิ้มเย้ย “สงสัยลื้อจะได้กุ๊ยมาเป็นเขยซะละมั้ง”
เสี่ยเป้งกระแทกถ้วยข้าวต้มในมือจนแตกเป็นเสี่ยงๆ ข้าวต้มกระเด็นไปโดนหน้าลูกเมียจนเปรอะเปียก
หลิน มนสิชากรี๊ดดดด “ร้อนนนนนนนนน”
“ไอ้กุ๊ยตัวไหนอยากลองดีกะอั๊วะ ได้เละเหมือนข้าวต้มกุ๊ยแน่” เสี่ยเป้งครางฮึ่ม!
กริชค้นหาโฉนดทั่วห้องทำงานของเสี่ยบุ๊ง แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ “ป๊าเอาไว้ไหนวะ”
เสียงเคลื่อนไหวที่ประตูดังขึ้น กริชหาที่หลบไม่ได้ เลยสอดตัวเข้าใต้โต๊ะทำงานบุ๊ง เสี่ยบุ๊งเดินนำเข้ามา ตามด้วยมนชิต ที่ทิ้งห่างสองสามก้าว เสี่ยบุ๊งหัวเราะลั่น “อั๊วดีใจซะอีก ที่ไอ้เส็งยังไม่ตาย มันจะได้อยู่ดูความพินาศย่อยยับของตัวเอง ทีละนิด ทีละน้อย จนมันขาดใจตายในที่สุด”
“แต่นอนเป็นผัก ขยับทำไรไม่ได้ ก็ไม่ต่างจากซากศพดีๆนี่เอง ตำแหน่งหัวหน้าแก๊งคนใหม่ เราสนับสนุนเสี่ยให้ขึ้นแทน”
กริชอยากรู้ว่าใครคุยกับป๊า พยายามจะมอง แต่ไม่เห็น
“มันไม่ง่ายอย่างนั้นนะสิ ลื้อก็รู้ว่าเพราะอะไร”
“ถ้าเสี่ยหมายถึงไอ้คิ้ม มันหมดวาสนาแล้วล่ะครับ” มนชิตขยับเข้ายืนใกล้โต๊ะทำงานเสี่ยบุ๊ง จนเท้าอยู่ใกล้จมูกกริช กริชอุดจมูก เท้ามนชิตเหม็นสุดๆ “หมดตูด หมดทุกอย่าง ไม่แน่ จะหมดอายุไขเร็วๆนี้ด้วย”
“ห๊า ไม่ได้ๆ ถ้าอีตายอั๊วะก็ซวยดิ มันเล่นประกาศต่อหน้าคนทั้งปากน้ำโพว่า ถ้ามันตายภายในปีนี้ เป็นฝีมืออั๊ว”
“คนไม่มีเงินไม่มีอำนาจบารมี ตายไปก็เหมือนหมาข้างถนนตัวหนึ่ง ไม่มีใครสนใจหรอกเสี่ย ดีไม่ดี คนจะถุยน้ำลายใส่ด้วย”
เสี่ยบุ๊งกลัว “แต่พวกที่เยาวราช?”
“ก็ตามใจเสี่ยนะ สวรรค์เปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว”
เสี่ยบุ๊งคิดๆ “เอาว่า ถ้าอั๊วะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าจริงๆเมื่อไหร่ ลื้อเป็นรองหัวหน้า”
เสี่ยบุ๊งหัวเราะชอบใจ มนชิตแค่ยิ้มมุมปาก ทั้งคู่เดินออกจากห้องทำงานไป กริชคลานออกมาจากใต้โต๊ะ ทำหน้าพะอึดพะอม “ใครวะ เท้าเหม็นฉิบหาย จะอ้วก”
ใครไม่รู้ แต่คิดจะฆ่าคณินอย่างแน่นอน