บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 5 หน้า 3
“บางทีเขาอาจจะรักฉันไม่มากพอก็ได้” แพนหมายถึงคณิน
วิภาดากลุ้มใจแทนแพน
เสี่ยเป้งขอเงินเสี่ยหยวนเพิ่ม เสี่ยหยวนเดินข้ามถนนมาตามนัดเพื่อเอาเงินให้
เสี่ยเป้งเดินเข้ามา มองหารถของเสี่ยหยวน พอเห็นรถจอดอยู่ก็ดีใจ “อยู่นั่นเอง ไอ้ลูกเขยเงินหนา”
เสี่ยเป้งเดินไปที่รถ เห็นประตูรถเปิดอยู่ก็แปลกใจ ลองเปิดประตูดู เสี่ยเป้งเห็นศพเสี่ยหยวนถูกเชือดคอนอนตายอยู่ เสี่ยเป้งอุทานลั่น “อ้ายหยาาาาาาาาา”
เสี่ยเป้งเดินเข้าบ้านมา ด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
หลินอุทาน “เป็นไปไม่ได้!!!....เสี่ยหยวนที่ลื้อจะยกอาแพนให้ มันตายห่าอีกแล้วหรือ”
เสี่ยเป้งยืนยัน “เออ ตายจริงๆ”
มนสิชาไล่เรียง “กี่คนแล้วเนี่ย เสี่ยฟง เถ้าแก่อู๋ แล้วก็มา...เสี่ยหยวน ตายเรียบ”
หลินหวั่นใจ “หรือว่า...ดวงลูกสาวลื้อจะกินผัว!!!”
เสี่ยเป้งมีสีหน้ากลัดกลุ้มใจ ชักเริ่มจะเห็นด้วยกับเมีย
ที่บ่อนเสี่ยบุ๊ง มนชิตนั่งสูบฝิ่นอยู่ที่ชั้นลอยของบ่อนจนควันโขมง ในมือลูบไล้ปืนไปมา สีหน้าสะใจ “คนที่มันบังอาจมายุ่งกับเธอ มันต้องตายทุกคน!!!” ไทที่คลุมใบหน้ามิดชิด เดินก้มหน้าก้มตาเข้ามา มนชิตถาม “เป็นไง”
“เรียบร้อยครับ” มนชิตหัวเราะสะใจ ไทกระซิบกระซาบ “ส่วนเรื่องไอ้คิ้ม ข่าวว่ามันลงเรือไปแล้ว ปลายทางของมันคือเซี่ยงไฮ้”
“เซี่ยงไฮ้!!!” มนชิตยิ้มมุมปาก “ลาก่อนไอ้คิ้ม ชาตินี้แกคงไม่ได้กลับมาอีกแล้ว...เสียใจด้วยนะแพน” ไทขยับตัวจะกลับไป “เดี๋ยว!!!” ไทหยุด “หมดเวลาของไอ้แก่แล้วนะ จัดการอย่าให้เหลือซาก”
สีหน้าไทกังวลเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้ารับ
โกดังข้าวเสี่ยบุ๊ง กริชถือแฟ้มงาน เดินตามหลังเสี่ยบุ๊งที่พยายามเดินหนี
“ป๊าขายข้าวแบบนี้ได้ไง นี่แทบจะให้ฟรีเลยนะ”
“ยอมขาดทุนหนนี้ แต่ได้กำไรหนหน้า และต่อๆไป ตัดแข้งขาคู่แข่งสำคัญให้พ้นทางได้ แบบนี้ ไม่เรียกว่าฉลาด แล้วจะเรียกว่าอะไรอีก”
“ฉลาดงั้นเหรอ ป๊าคิดอะไรอยู่”
“คิดว่ามันสะใจสุดๆ อั๊วทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้โรงสีไอ้เส็งมันเจ๊ง!!!”
“ผมว่าเราจะเจ๊งก่อนเสี่ยเส็งล่ะไม่ว่า”
“นี่ลื้อแช่งอั๊วะ!!!”