บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 23
บทโทรทัศน์ มานะ…สติ
ออฟฟิศชลลัมภีร์ ชลลัมภีร์ยื่นเช็ค 2 ล้านบาทส่งให้บัวบุหงา บัวบุหงามองเช็คนั้นนิ่งๆ ยังไม่รับไป “ขอบคุณที่เอาหลักฐานมาส่งให้นะครับ”
บัวบุหงายื่นมือออกไป แต่ชะงักด้วยความลังเล
“เชิญนำเงินจำนวนนี้ไปใช้จ่ายได้ตามสบายเลยนะครับ”
บัวบุหงาตัดสินใจหยิบเช็ค ลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องทันที ชลลัมภีร์มองตามบัวบุหงาไป ก่อนจะหันกลับมามองคลิปในจอคอม เสียบแฟลชไดร์ฟเข้าไปและก๊อปคลิปเควินจุงเบลงไปในนั้นอย่างใจเย็น ก่อนกดโทรศัพท์หานาเดียร์
“นาเดียร์ค่ะ คุณชลลัมภีร์”
“เตรียมทีมไว้ ฉันมีงานใหญ่ให้ทำ”
ชลลัมภีร์วางสาย ถอดแฟลชไดรฟ์ออกมาจากเครื่อง มองแฟลชไดรฟ์นิ่งๆ
“พี่จะจัดการทุกอย่างให้เองนะเจเจ”
ล็อบบี้ออฟฟิศชลลัมภีร์ บัวบุหงาเดินอยู่ในล็อบบี้ยังสับสน หยิบรูปพ่อเต่าที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์ออกมาดู “บัวทำถูกแล้วใช่มั้ยพ่อ” รูปพ่อเต่ายิ้มมีความสุข แววตาดูมีเมตตา บัวบุหงาคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาแล้วแววตาก็เปลี่ยนเป็นโมโหมุ่งมั่น
“เพราะพวกนั้น ทุกคนทิ้งหนูไว้ตรงนี้คนเดียว ทั้งฟ้า ทั้งแพร พันธิต แล้วก็...พ่อด้วย”
บัวบุหงาเก็บประเป๋าสตางค์ หยิบเช็คที่ได้จากชลลัมภีร์ขึ้นมาดู บัวบุหงามองดูเช็คนั้นนิ่งๆ
วังมัจฉา คุณย่านวลมณีนั่งเด่นสง่า ด้านหน้ามีแพรพิณ หมอไทย อันนา แล้วก็นภิส
“ที่ย่าเรียกทุกๆ คนมาวันนี้ก็เพื่อจะบอกข่าวดีเรื่องของอันนากับหมอไทย”
รทุกคนตั้งใจฟังคุณย่านวลมณีแอบดีใจ ยกเว้นแพรพิณที่ยังนั่งเหม่อๆ คิดเรื่องบัวบุหงากับพรนางฟ้า คุณย่านวลมณีหันไปทางนภิส “ชั้นยินดีจะรับหนูอันนามาเป็นหลานสะใภ้ของวังมัจฉา”
นภิสยิ้มอย่างดีใจในที่สุดอันนาก็เป็นที่ยอมรับของคุณย่านวลมณี ส่วนหมอไทย อันนายิ้มกว้างเอื้อมมือมาจับมือกันอย่างมีความสุข ชยุตยิ้มดีใจ แต่พอหันไปเห็นแพรพิณเหม่อๆ ก็ไม่อยากจะสะกิดปล่อยให้แพรพิณเหม่อต่อไป
“แต่ย่ามีข้อแม้อยู่อย่าง”
“ข้อแม้อะไรครับ”