บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 15 หน้า 3
“เอากระดาษกับปากกามาจดเดี๋ยวนี้เลย เร็วๆ ครูอยากรู้ประวัติของคุณชลลัมภีร์ เจ้าของกรี๊ดเอนเตอร์เทนเม้นท์ กับคุณพาที โปรดิวเซอร์วงบลูปรินซ์ของพวกเธอ ที่สำคัญครูอยากรู้ว่าเขาสองคนเคยทำอะไรร่วมกันบ้าง เคยมีเรื่องอะไรรึเปล่า เคยผิดใจไม่ลงรอยอะไรกันมั้ย เคย…..”
ญี่ปุ่นโวย “โอ๊ยครูแพร!!! จดไม่ทันก่า ช้านิดนึงเน่อ”
“เออๆ เดี๋ยวบรีฟให้ในไลน์ ว่าแต่...พวกเธอจะเผือกให้ครูได้มั้ย”
ญี่ปุ่นรับคำ “ได้เจ้า บ่เห็นจะยากตรงไหน”
กุ๊กกิ๊กเสริม “ใช่...แค่เผือกเรื่องคนดังสองคน ไปรื้อข่าวเก่าๆก็เจอแล้ว”
“นั่นน่ะสิ เรื่องแค่นี้จิ๋วจิ๋วทำคนเดียวก็ได้ ไปนอนเหอะพวกเรา คิดว่ามีเรื่องอะไรใหญ่โต ไปละครู” เด็กทั้งสามคนทำหน้าเซ็งเพราะงานง่ายเกินไป ปิดวีดีโอคอล แพรพิณยืนโมโห
“เดี๋ยวก่อน! มันน่าเขกกะโหลกจริงๆ อีเด็กพวกนี่ นี่ไง ที่เค้าว่ากัน เด็กรุ่นใหม่มันมั่นหน้า มั่นใจ มั่นตับ มั่นไต หึ้ยย” แพรพิณส่งไลน์เข้ากรุ๊ปจีแสกนว่า ‘สามเด็กโอเคแล้ว’ และส่งสติ๊กเกอร์ ชยุตแอบฟังอย่างสงสัยมาก
กุ๊กกิ๊ก จิ๋วจิ๋ว ญี่ปุ่น สามคนนอนอยู่ในห้องเดียวกัน
“แล้วนี่ครูแพรจะโทรหาเราแยกคนทำไมไม่รู้“นั่นสิ ทั้งๆที่ทุกคืนวันอาทิตย์ เรามานอนด้วยกันแท้ๆสามเด็กถอนหายใจพร้อมกัน “เฮ้ออออออออ”“หาวนอนปะล้ำปะเหลือ นอนกั๋นเต๊อะ”“ฝันดี”“กู๊ดไนท์” กุ๊กกิ๊กสำเนียงฝรั่งมาก สามเด็กหลับตานอนห่มผ้าผืนเดียวกันอย่างสบายใจ
ในห้องพักโรงพยาบาล แพรพิณกลับเข้ามาในห้อง เห็นชยุตมองหน้าไม่ค่อยพอใจ แพรพิณเอะใจ อันนาค่อยๆ ลืมตาฟื้น แพรพิณกับชยุตวิ่งไปอีกด้านหนึ่ง หมอไทยรีบวิ่งมากุมมืออันนา ยิ้มทั้งน้ำตา “น้องอัน น้องอันฟื้นแล้ว ยังเจ็บตรงไหนมั้ยคะ พี่หมอขอโทษนะ พี่ขอโทษ” อันนาเห็นหน้าหมอไทยก็บิดข้อมือเอามือออกจากมือหมอไทย อันนามองหน้าแพรพิณ “น้าแพร ขอน้ำหน่อยค่ะ” หมอไทยนิ่งไป พยายามสะกดอารมณ์โมโห
แพรพิณหยิบแก้วน้ำเปล่ามาให้อันนา
ในตอนที่แพรพิณกำลังจะเดินมาถึงอันนา หมอไทยก็คว้าแก้วน้ำมาจากแพรพิณแล้วดื่มจนหมดรวดเดียว
แพรพิณกับอันนางงว่าหมอไทยทำอะไร หมอไทยพยายามกลั้นอารมณ์
“คุณแพรพิณ น้องอัน ฟังผมนะครับ” หมอไทยตะโกนสุดเสียง
“ผมไม่ได้เป็นเกย์” แพรพิณ อันนาตกใจ ชยุตเองก็งงมาก “เอางี้เลยเหรอวะไอ้หมอ”
“คุณแพร คุณกับเพื่อนจีสแกนของคุณมีหลักฐานอะไรที่บอกว่าผมเป็นเกย์บ้าง บอกผมมาได้มั้ย ผมจะได้เคลียร์ไปเลยว่าอะไรจริงอะไรไม่จริง”
“บอกไปแล้วมันจะยังไงคะ” หมอไทยเสียงแข็ง “ก็บอกผมมาสิครับ”
อันนาเรียก “พี่หมอ”
“ไอ้หมอใจเย็น” แพรพิณอึ้งมาก ไม่คิดว่าหมอไทยจะเป็นแบบนี้ อันนาทำตัวไม่ถูก
“ชยุต มึงไม่เข้าใจกูหรอก พอกูเกือบเสียน้องอันวันนี้ กูก็รู้ว่ากูจะไม่ยอมให้ใครมาขัดขวางความรักของกูอีกแล้ว ไหนล่ะคุณแพร หลักฐาน คุณไปรู้อะไรมา”
แพรพิณพยายามแข็งใจสู้ “ฉันไม่ชอบกิริยาของคุณตอนนี้เลยนะคะคุณหมอ”
ชยุตถอนใจ “บอกมาเถอะครับ พวกผมรู้เรื่องจีสแกนหมดแล้ว เปิดอกคุยกันแมนๆเลยดีกว่า” แพรพิณเดินไปจับมืออันนาแน่น “ไม่จำเป็น...”
หมอไทยตะโกนขาดสติ “บอกมาสิ!”