บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 7 หน้า 5

“อิเด็กบ้า!!!! มาวิ่งเล่นอะไรดึกป่านนี้ มือถือชั้นพังหมดแล้วเนี่ย!!!”

บัวบุหงาเดินมาจากอีกด้าน ก้มลงเก็บมือถือของคุณนายอรดีไว้

“งั้นเดี๋ยวหนูซ่อมให้แล้วกันเนอะ” สองคุณนายมองหน้าบัวบุหงาชัดๆ

“นั่นมัน แก๊งค์ชะนีเด็กปากสุนัขที่เจอตอนเข้างานนี่”“โอ้โห มาว่าพวกหนูปากสุนัข อุ๊ยหลุดมือค่ะ”

บัวบุหงาแกล้งทำมือถือหล่นพื้นอีกรอบ คุณนายอรดีดิ้นแทบกรี๊ด

บัวบุหงาก้มลงเก็บ “เดี๋ยวหนูเอาไปซ่อมให้แล้วกันนะคะ”   “ไม่ต้อง เอาของชั้นคืนมา”“ตามใจค่ะ มือถือแหลกยับอย่างนี้ ทางศูนย์เค้าคงจะเปลี่ยนเครื่องใหม่ให้เท่านั้น ข้อมูลเดิมๆก็คงจะต้องถูกลบไปหมด เสียใจด้วยนะคะ”“แก!!!!”

บัวบุหงาแกล้งทำมือถือหล่นกระแทกพื้นอีกรอบ

“อุ๊ยตาย หล่นอีกแล้ว ขอโทษจริงๆนะคะ .... ไปกันเถอะเด็กๆ”

บัวบุหงาปล่อยมือถือทิ้งไว้แล้วเดินจากมา สามเด็กหันไปเชิดหน้าใส่ ทิ้งให้สองคุณนายกรีดร้องอยู่อย่างนั้น

บัวบุหงาพาเด็กๆมาอีกด้าน

“ขอบใจนะที่ช่วยพี่คิดแผนจัดการอีสองคุณหญิงนั่นนะเด็กๆ   ถ้าให้พี่คิดเองไม่ไหวว่ะ”จิ๋วจิ๋วโอ่ “ก็แน่สิคะ พี่บัวบุหงาเอะอะก็ใช้กำลัง ...หนูว่าใช้สมองบ้างก็ไม่เลวนะ”“เหมือนโดนด่า เอ๊ะ ...ไม่รู้ทางอีฟ้าเป็นไงบ้าง แปปนะเด็กๆ”

บัวบุหงากดโทรศัพท์ขึ้นมาหาพรนางฟ้า พรนางฟ้าอยู่ในรถ ข้างกันเป็นไลออนที่นอนหลับปุ๋ย พรนางฟ้ารับ “แกโทรมาก็ดีแล้ว ชั้นมีเรื่องให้แกช่วย ด่วนมาก”“ช่วยอะไร?” บัวบุหงางงๆ ส่วนพรนางฟ้าเครียดมาก

กุ๊กกิ๊ก ญี่ปุ่น จิ๋วจิ๋ว สามเด็กตะโกนพร้อมกัน “ให้โทรหาเควิน!!??”“ก็ใช่ดิ บ้าบออะไรก็ไม่รู้ เคยโทรหาดาราซะเมื่อไหร่”กุ๊กกิ๊กตาโต “ถ้าไม่เคยโทร เดี๋ยวหนูโทรให้ค่ะ” กุ๊กกิ๊กและอีกสองคนพุ่งจะเข้าไปคว้ามือถือบัวบุหงามาดูเบอร์ บัวบุหงาหลบ ชูมือถือขึ้นสูง “เฮ้ย ไม่ได้ อยู่นิ่งๆเลย”

สามเด็กได้แต่จ๋อย บัวบุหงาเริ่มกดโทรศัพท์ สามเด็กตื่นเต้นเข้าไปเกาะแข้งเกาะขาบัวบุหงา