บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 17
คิวบิก ตอนที่ 17
ที่ตึกฉายหงส์ หลินหลานเซ่อลงบันไดเลื่อนมา นาคยืนอยู่ด้านหลัง หน้าหลานเซ่อนิ่งเหมือนโกรธ นาคชะเง้อมองทำอะไรไม่ถูก บันไดเลื่อนมาถึงชั้นสำนักงาน หลานเซ่อเดินเลี้ยวไป
นาคตัดสินใจเรียก “หลานเซ่อ”
หลานเซ่อหยุดเดินแต่ไม่หันมามอง “ชั้นขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่อง”
หน้าหลานเซ่อยังนิ่ง
“ชั้นจะไม่ตัดสายโทรศัพท์นายทิ้ง จะรับทุกๆสายที่นายโทรมา”
หลานเซ่อยังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง
“จะเชื่อคำพูดนายทุกๆ คำ แล้วถ้านายอยากจะทำโทษ จะดุจะด่า หรือเพิ่มหนี้ หรือตบหน้าชั้นก็ได้ แต่ได้โปรดอย่าเดินหนี แล้วหันหลังให้ชั้นแบบนี้ได้มั้ย”
นาคมองแผ่นหลังหลิน อย่างพยายามกลั้นน้ำตา นาคเห็นด้านหลังหลานเซ่อยังยืนนิ่ง นาคก้มหน้าลงอย่างทำอะไรไม่ถูก เสียงหลานเซ่อก็ดังขึ้น
“เธอจะไม่หนีไปไหน .. อีกใช่มั้ย”
นาคเงยหน้ามอง เห็นหลานเซ่อหันมามองจ้อง แล้วเดินเข้ามาหาหยุดตรงหน้าเธอ
“บอกชั้นมาสิว่าเธอจะไม่ไปไหน”
นาคมองหน้หลานเซ่อซึ่งยื่นสองมือเข้ามาจับต้นคอนาคแล้วลากมือผ่านแก้มนาค นาคมองอึ้ง ใจสั่นหวิว หลานเซ่อสบตานาค ปลายนิ้วลูบผ่านแก้ม นาคอึ้งนิ่งอย่างทำอะไรไม่ถูก
“ชั้นจะอยู่ใช้หนี้นาย จะเชื่อฟังคำสั่งนาย”
“เธอจะไม่หนีชั้นไปไหน ชั้นอยากได้ยินคำนี้”
ทั้งสองสบตากันนิ่ง นาคพยักหน้า “ชั้นจะไม่หนีนายไปไหน ชั้นสัญญา”
หลานเซ่อไม่ละสายตาไปจากนาค พร้อมเคลื่อนหน้าเข้ามาหา นาคมองตะลึง หลานเซ่อเคลื่อนริมฝีปากเข้ามาใกล้ นาคตะลึงลาน ทำอะไรไม่ถูก ชายหนุ่มเลื่อนปลายจมูกมาชนปลายจมูกของนาคเมื่อรู้ตัว หลานเซ่อชะงัก แล้วผละถอยออก นาคงุนงงกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอเงยหน้ามองหลานเซ่อเหมือนมีคำถาม แต่เขาหลบตาหันเมินหน้าไป
“ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป เธอต้องมาพบชั้นทุกวัน”
นาคมองยังไม่หายงง ใจยังเต้นแรง