บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 3 (1/2) หน้า 2
ที่หน่วยอินทรีพิฆาต นัทเดินเข้ามาเห็นชินกับริวเดินมารายงานข่าวกับอนาวิลพอดีเลยหยุดฟัง
“พวกเราสืบมาแล้วครับพี่วิน” ชินเอ่ย
“ได้เรื่องว่าไง”
ริวเผย “โชวหายออกจากบ้านตระกูลจางไปจริงๆ”
อนาวิลพยักหน้า “โอกาสดี เราจะใช้ช่วงที่พวกมันวุ่นวายไม่ทันระวังตัว หาหลักฐานจัดการพวกจตุรภาคีซะ”
ชินอาสา “งั้นเราสองคนจะช่วยเร่งสายให้สืบข่าวหนักขึ้นนะครับ”
ริวมุ่งมั่นมาก “แล้วก็จะลงพื้นที่เองด้วย”
“ขอบใจมาก ชิน ริว” อนาวิลตบบ่าชินและริว “เราต้องร่วมมือกันกำจัดพวกมันให้ได้ เพื่อประเทศและเพื่อหน่วยอินทรีพิฆาต”
“รับทราบครับ” ชินและริวออกไป
“ฉันไม่ปล่อยแกไปแน่ เตโช !” อนาวิลยิ้มอย่างมีแผนร้าย
นัทมองภาพอนาวิลยิ้มก็มีสีหน้าไม่สบายใจก็เดินเข้ามา แล้วเอ่ยขึ้น “ที่แกอยากเอาชนะ แน่ใจนะว่าไม่ใช่เพราะเรื่องส่วนตัว”
“พี่หมายความว่าไง”
“ฉันอยากให้แกทำทุกอย่างตามหน้าที่ ไม่ใช่ใช้หน้าที่ทำทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องส่วนตัว”
“ผมคิดมาตลอดว่าพี่เข้าใจผมดีที่สุด เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าจริงๆ แล้วพี่ไม่รู้จักผมเลย” อนาวิลเดินออกไปด้วยท่าทางโกรธมาก
นัทมองตาม “หวังว่าฉันจะไม่รู้จักแกจริงๆ อย่างที่แกบอกนะ...เจ้าวิน”
จ่าเดชเดินสวนทางกับอนาวิลที่กำลังโกรธก็มองตามสงสัย แล้วเดินมาถามนัทอย่างซื่อๆ ด้วยความอยากรู้ “มีอะไรกันรึเปล่าครับ” นัทส่ายหน้า จ่าเดชทำเป็นล้อเล่น“อย่าบอกว่านะว่าคุณสองคน... ถึงงอนกันแบบนี้ ใช่ม่ะ ?”
นัทขำ “ไร้สาระน่าจ่า รู้จักกันมาตั้งนานพวกผมใช่แบบนั้นเหรอ”
“ใครจะไปรู้ล่ะครับ เด็กสมัยนี้ชอบมีวลีเก๋ๆ อย่าง เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ อย่างงี้ ผมก็คิดว่าพวกคุณสองคนจะเป็นแบบนั้น” จ่าเดชหัวเราะ
“แค่เข้าใจผิดกันนิดหน่อยน่ะครับ คิดว่านะ” นัทเอ่ยแล้วเดินออกไป จ่าเดชมองตาม
ที่ร้านน้ำชาโบราณ ผู้เฒ่าของจตุรภาคีทั้ง 2 นั่งกินน้ำชา เล่นหมากรุกพูดคุยกันอย่างสนุกสนานตามประสาคนแก่ ภูผากับคนสนิทเดินเข้ามาในร้านพอหันไปเห็นผู้เฒ่าทั้ง 2 ภูผาก็ยิ้ม
“ท่านผู้เฒ่าทั้งสองอยู่ที่นี่อย่างที่นายบอกจริงๆ ครับ”
“ถ้าเดาใจได้ ก็มีไม่กี่ที่หรอกที่คนแก่จะไป” ภูผาเอ่ยขึ้น
“เจ้านายเก่งจริงๆ”