บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 3 (1/2) หน้า 4
มิ่งมองหน้าท่านผู้เฒ่าอย่างวิเคราะห์แบบผู้เชี่ยวชาญ “วิเคราะห์จากรอยตีนกาของท่านทั้งสองแล้ว พี่มิ่งว่าท่าทางจะไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ”
“จะดีไม่ดีก็รีบไปกันเหอะ ไม่ใช่เรื่องของเรามาสอด เดี๋ยวนายหญิงมาเห็นจะดุเอา” แจ่มลากมิ่งมาเจอกับเหว่ยชิงที่เดินมาพอดี ทั้งคู่ร้องออกมาอย่างตกใจ “นายหญิง !!!”
เหว่ยชิงเดินเข้าไปหาท่านผู้เฒ่าพร้อมหลี่เฟย “ท่านผู้เฒ่าทั้งสอง ไม่ทราบมาถึงที่นี่มีอะไรให้ดิฉันรับใช้รึเปล่าคะ”
ผู้เฒ่าทั้งสองมองหน้ากัน แล้วตัดสินใจเอ่ยถาม
“เราได้ยินข่าวว่าไม่สู้ดีมา”
“ข่าว! อะไรเหรอคะ ?”
“มีข่าวว่าท่านประมุขหนีออกจากบ้านเพราะไม่อยากทำหน้าที่ของภาคี”
หลี่เฟยตกใจ แต่เหว่ยชิงยิ้มอย่างคาดเดาเหตุการณ์ไว้แล้วจึงตอบ “คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดแล้วค่ะ ประมุขสบายดีและยังทำหน้าที่อยู่”
ผู้เฒ่าทั้งสองมอง หน้ากันสงสัย
“แล้วตอนนี้ท่านประมุขอยู่ที่ไหนล่ะ ไหนๆ ก็มาแล้วเราจะได้เยี่ยมซะเลย”
“เอ่อ...คุณชาย” หลี่เฟยทำท่าอึกอัก
“แจ่ม แจ่ม...” เหว่ยชิงตะโกนเรียก
แจ่มวิ่งมา “ขา...นายหญิง”
“ไปตามคุณชายมา”
“คุณชายกำลังจะออกจากบ้านพอดีเลยค่ะ สงสัยจะตามไม่ทันแล้ว” แจ่มพูดจบเสียง สตาร์ท เครื่องมอเตอร์ไซค์คันหรูของโชวก็ดังขึ้น
ผู้เฒ่าทั้งสองรีบลุกขึ้นมองออกไปดูนอกหน้าต่าง หลี่เฟยก็งงรีบไปดูด้วย ทั้งหมดเห็นโชวที่ใส่เสื้อแจ๊คเกตและหมวกกันน็อกปิดบังใบหน้าขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป ผู้เฒ่าทั้งสองงงแล้วหันมองหน้าเหว่ยชิง
“ประมุขไปจัดการงานของภาคีเลยไม่ได้อยู่ต้อนรับ ต้องขอโทษด้วย ไว้วันหลังดิฉันจะให้ประมุขไปคารวะพวกท่านถึงที่เลยนะคะ”
ผู้เฒ่าทั้งสองพยักหน้าแล้วยิ้มเจื่อนๆ รู้สึกเสียหน้ามาก เหว่ยชิงยิ้มอย่างผู้ชนะในเกม
มิ่งที่ปลอมตัวเป็นโชวขี่มอเตอร์ไซค์หรูขี่ไปได้สักพักก็โซเซ เพราะขี่ไม่ถนัดแล้วจะล้ม จึงต้องรีบจอดริมถนน “รถบ้าอะไรหนักชะมัด เมื่อยไปหมด คุณชายขับไปได้ยังไงวะเนี่ย” มิ่งบ่นแล้วจูงรถเดินออกไปอย่างทุลักทุเล แต่พอสาวๆ ที่วิ่งออกกำลังกายผ่านมองมิ่งมีรถหรูก็คิดว่ารวย จึงยิ้มให้
มิ่งรีบเก๊กเท่ “อ้อ...ขับแล้วมันเท่แบบนี้นี่เอ”ง” มิ่งดัดเสียงหล่อ เอ่อ...พอดีขี้เกียจขี่น่ะครับ กำลังเรียกคนรถให้เอาโรลส์-รอยซ์มารับ” สาวๆ ยิ้มให้ท่ามิ่ง มิ่งเคลิ้ม