บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 8 (1/2)

ที่กระท่อมของลุงมี โชวพุ่งเข้ามากระชากตัวอนาวิลลุกขึ้นไปต่อย  อนาวิลทรุด ล้มลงเพราะไม่ได้ตั้งตัว “แกทำอะไรเม่ย !” โชวจะเข้าไปซ้ำ

เม่ยรีบเข้าขวาง “หยุดนะคุณชาย !” 

“แต่มัน...”

“ไม่ใช่เรื่องของคุณชาย”

โชวอึ้งที่เม่ยปกป้องอนาวิล “เธอหายไปทั้งคืน เพราะ...มาอยู่กับมัน ?!” เม่ยเงียบ โชวตะคอก “เป็นห่วงมันมากใช่ไหม ?” 

“ใช่ค่ะ !” อนาวิลหันตะลึงมองหน้าเม่ย วีนัสได้ยินดังนั้นก็ยิ้มสะใจ 

โชวตะลึง ผิดหวัง โกรธ “เธอมันง่าย !”  โชวยังไม่ทันพูดต่อ ก็โดนเม่ยพุ่งเข้าไปตบหน้าทันที โชวอึ้ง

“อย่าคิดว่าคนอื่นจะชั่วเหมือนตัวเอง”

วีนัสโวยวายเม่ย “จะมากเกินไปแล้วนะคุณเม่ย” 

“ไม่มากไปหรอกกับคนที่คิดดูถูกเม่ย” อนาวิลเอ่ยปกป้องเม่ย

วีนัสโมโหอนาวิลปกป้องเม่ย “อยู่ด้วยกันสองคนทั้งคืน  มันไม่ผิดตรงไหน ?” 

ลุงมีได้ยินเสียงเอะอะ ก็เดินออกมาจากในบ้าน  

โชวโล่งอก “ลุงมี ! ลุงอยู่ที่นี่ด้วย ?” ลุงมีพยักหน้า ทำมือบอกว่า “อนาวิลป่วย ตนกับเม่ยช่วยพยาบาล” โชวมองหน้าเม่ยรู้สึกผิด “ลุงช่วยเม่ย  พยาบาล...” โชวมองไปทางอนาวิล ลุงมีพยักหน้า โชวมองเม่ย 

“พี่วินเป็นลูกผู้ชายพอ  ไม่ได้มีนิสัยลอบกัดเหมือนคุณชาย !” 

โชวงง เสียงดังใส่ “เธอพูดอะไร ?” 

“คุณชายไม่รู้เหรอคะ เมื่อคืนพี่วินถูกลอบฆ่า” 

โชวตกใจ ปนแปลกใจ “ลอบฆ่า ?!” 

“อย่าบอกนะไม่รู้เรื่องนี้ ทั้งเกาะทั้งคนเป็นของคุณชายหมด ถ้าไม่ใช่ฝีมือคุณชายแล้วจะเป็นใคร”

“ชั้นไม่...” โชวกำลังจะอธิบาย แต่แล้วมิ่งก็วิ่งเข้ามาก

“แย่แล้วครับคุณชาย  แย่แล้ว  ตายๆ ตายแน่ๆ”

“มีอะไร??”