บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 11

บทโทรทัศน์ : คนปั้นฝัน

จีราวัจน์กับพิมกำลังยืนให้สัมภาษณ์กับนักข่าวอยู่ที่สตูดิโอ

“บทบาทเรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องที่แล้วๆ มาของน้องจียังไงคะ?” นักข่าวเอ่ยถามจีรวัจน์

“เรื่องนี้เป็นละครพีเรียดเรื่องแรกของจีค่ะ รับบทเป็นหญิงสูงศักดิ์” จีราวัจน์เอ่ยตอบ

“ที่มาแย่งคนรักของพิม  บทนี้ใกล้ตัวน้องจีมากๆ” พิมรีบเสริม จีราวัจน์หันไปมองพิมที่กำลังแขวะเธอ

“พิมหมายถึงใกล้ตัวตรงความไฮโซ  ไม่ใช่ว่าใกล้เพราะเป็นบทผู้ดีจอมปลอมชอบลวงโลกหรอกนะคะ” พิมหัวเราะใสๆ กลบเกลื่อน

“เรื่องนี้ก็เข้าทางพี่พิมมาก  บทแค้นอาฆาตข้ามภพข้ามชาติ.. พี่พิมเขาอินจัดเลยค่ะ” จีราวัจน์ก็โต้กลับ ไม่ยอมให้เช่นกัน

“ได้ข่าวว่าเรื่องนี้แซ่บครกแตกจริงไหมคะ” นักข่าวเอ่ยถาม

“รับรองว่าแซ่บพริกล้านเม็ดแน่ค่ะ” พิมเอ่ยตอบยืนยันกับนักข่าว กลุ่มนักข่าวยังรุมสัมภาษณ์จีราวัจน์ กับพิมต่อ ด้านชยันต์กับปียากุลแอบยืนมองสองคนอยู่ทางหนึ่ง

“เปี๊ยกว่าเบื้องหลังทำท่าจะมันกว่าเบื้องหน้านะเรื่องนี้” ปียากุลเอ่ยแนะนำ

“จะฆ่ากันก่อนเปิดกล้องรึเปล่าก็ไม่รู้” ชยันต์เอ่ยอย่างกังวล

“เรื่องนี้ไม่ต้องกำกับแล้ว เปี๊ยกว่าเรามาเป็นกรรมการห้ามมวยดีกว่า” ปียากุลไปนั่งตักโอบกอดชยันต์ ทำท่าปลอบขวัญ แต่ใบหน้ายิ้มเย็นๆ รอวันที่ชยันต์จะได้เห็นธาตุแท้ของจีราวัจน์เอง

อีกด้านหนึ่ง ที่สถานีรถไฟ สาธิตพายายจันทร์มาส่งที่รถของมูลนิธิกู้ภัย  ยายจันทร์ยังนอนไม่ได้สติอยู่ในรถ  เจ้าหน้าที่เดินมาถามสาธิต

“คุณเป็นอะไรกับคนเจ็บ?  ใช่คนในครอบครัวเขารึเปล่าครับ?”

“ไม่ใช่ครับ”

“คนเจ็บไม่มีบัตรประจำตัวอะไรเลย ไม่รู้ว่ามีญาติพี่น้องไหม?” เจ้าหน้าที่เอ่ยถามข้อมูล

“เรื่องญาติผมไม่แน่ใจ ผมเห็นแต่ยายกอดไอ้นี่เอาไว้” สาธิตได้ยินแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าอยากจะใช้โอกาสนี้ สาวให้ถึงตัวจีราวัจน์ สาธิตส่งอัลบั้มรูปให้กับเจ้าหน้าที่

“นี่มันรูปดาราทั้งนั้นเลย” เจ้าหน้าที่เปิดดู เห็นแต่รูปเก่าๆ กับด้านหลังมีแต่รูปจีราวัจน์

“ท่าทางยายจะปลื้มดาราคนนี้มาก   ลองให้เขาช่วยประกาศตามหาลูกหลานให้ดีไหม?” สาธิตออกความ เห็นกับเจ้าหน้าที่