บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 2 หน้า 2
“ยังไม่ทราบเลยครับ พยาบาลบอกต้องรอถามหมอก่อน” สาธิตเห็นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน ก็รีบรีบเข้าไปหา “คุณหมอครับ คนไข้ที่โดนรถชนที่ชื่อติวดี อาการเป็นยังไงบ้างครับ?”
หมอมีสีหน้าเครียด “คนไข้ถูกรถชนมาอย่างแรง สมองได้รับความกระทบกระเทือนมาก มีเลือดออกในสมอง”
สาธิตอ้อนวอน “คุณหมอช่วยแฟนผมด้วยนะครับ ผมขอร้อง”
“ครับผม ขอตัวก่อนนะครับ เราต้องรีบนำตัวคนไข้ผ่าตัดด่วน” หมอรีบเดินเข้าห้องผ่าตัด ...
นวดีฟังหมอพูดแล้วเครียด จนจะเป็นลม
สาธิตรีบพยุงตัวนวดีไว้ “คุณน้า!!” สาธิตหันไปตะโกนเรียกพยาบาล “คุณพยาบาลครับ!! มีคนเป็นลม” เขาพยุงร่างนวดีไปนั่งที่เก้าอี้..
พยาบาลรีบนำสำลีชุบแอมโมเนียมาอังที่จมูกนวดี สาธิตมองสภาพนวดีแล้วยิ่งเจ็บปวด
สาธิตรออยู่หน้าห้องผ่าตัดอย่างกระวนกระวาย พอหมอเดินออกมา จึงปรี่เข้าไปหา “แฟนผมเป็นยังไงบ้างครับ ?”
“ตอนนี้การผ่าตัดเรียบร้อยดีครับ แต่คงต้องรอดูอาการในห้อง I.C.U. อีกระยะ คืนนี้คงยังเข้าเยี่ยมไม่ได้นะครับ” สาธิตกับนวดีโล่งอก
“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ”
หมอพยักหน้ารับแล้วก็เดินแยกไป .. นวดีทรุดนั่ง
สาธิตยังยืนเครียด เจ็บแค้นในใจ “คุณน้ารออยู่ที่นี่ก่อนนะครับ”
“อ้าว แล้วธิตจะไปไหนล่ะลูก?!”
สาธิตเดินหน้าตามุ่งมั่นเอาเรื่อง พอเห็นพิเชษเดินออกจากสถานีตำรวจก็ตรงเข้าไปหา
“อ้าว ..ไอ้ธิต ..ฉันว่าจะไปหาแกที่โรงพยาบาล ติวเป็นยังไงบ้างวะ?”
“ไอ้คนที่ชนติว ..อยู่ไหน”
พิเชษมองสาธิตอย่างรู้ทัน ว่าอารมณ์สาธิตตอนนี้เป็นยังไง “ใจเย็นๆ นะไอ้ธิต”
“ลองแฟนแก หรือญาติแกโดนรถชนนอนไม่รู้จะเป็นหรือตายอย่างติว แกจะเย็นไหวไหม! ถอยไป ! ฉันเป็นทนายฝ่ายติว ฉันจะคุยกับคนขับ”
“ถ้าแกเข้าไปคุยด้วยอารมณ์อย่างนี้ ฉันว่ามันแต่เสียกับเสียว่ะ..ใจเย็นๆ ลงก่อน อย่างน้อยคนขับไม่ได้ หนีไปไหน นายนั่นพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่าง”
สาธิตชะงักกับคำที่พิเชษเรียก“นายนั่น? ..นายนั่นไหนวะ?”
“ก็ผู้ชายที่เป็นคนขับรถชนติวไง”
“คนที่ขับรถชนติวไม่ใช่ผู้ชาย ..แต่เป็นผู้หญิง !!!!!”
พิเชษมองสาธิตด้วยสีหน้าอึ้ง งง