บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 2 หน้า 3
ภายในห้องสอบสวน พนักงานสอบสวนกำลังสอบปากคำสเตฟาน มีพิเชษนั่งอยู่ด้วย
“ผมขับรถของผมอยู่ดีๆ อยู่รถข้างหน้าก็จะเลี้ยวขวาซะอย่างนั้น ผมเบรกไม่ทัน เลยหักไปทางซ้าย แล้วก็เลย...เกิดอุบัติเหตุขึ้นอย่างที่เห็น”
ทันใดนั้น สาธิตเปิดประตูห้องสอบสวนเข้ามามองหาพิเชษ พอเห็นก็รีบเดินเข้ามาหา “ไอ้เชษ คนที่ขับรถชนติวอยู่ไหน?”
“ก็นี่ไง” พิเชษชี้ไปทางสเตฟาน
สาธิตมองสเตฟานแล้วชะงัก คุ้นๆ นึกถึงเรื่องบนถนนกลางแยกไฟแดง เมื่อช่วงเย็น
สเตฟานซิ่งมอเตอร์ไซค์มาเจรจาเรื่องรถชน “สวัสดีครับ ผมเป็นคนของคุณจีราวัจน์ เดี๋ยวผมเคลียร์ต่อเองครับ”
สาธิตอึ้ง งง “ผมจำคุณได้ คุณเป็นคนขับรถให้ดาราที่ชื่อจีราวัจน์” คนในโรงพักหันมาสนใจฟึ่บฟั่บ รวมถึงนักข่าวที่อยู่แถวนั้น ส่วนสเตฟานหน้าเสียนิดๆ “แต่คุณไม่ใช่คนที่ขับรถชน!!”
สาธิตนึกย้อนถึงตอนที่ตนคุยโทรศัพท์กับติวดี แล้วได้ยินเสียจีราวัจน์ดังผ่านมือถือ
“คุณเป็นอะไรรึเปล่า..ฉันขอโทษ..ฉันไม่ตั้งใจ”
สาธิตมองสเตฟานอย่างเอาเรื่อง “ไม่ใช่! คนนี้ไม่ใช่คนชน! คนชนเป็นผู้หญิง!!” สเตฟานตกใจ สาธิตพุ่งเข้าไปหาสเตฟาน “บอกความจริงมา ! คนที่ขับรถชนแฟนฉันอยู่ไหน!”
สเตฟานตอบอย่างอึกอัก“ผะ..ผมนี่ไง”
“โกหก !! แกไม่ใช่คนขับ แกโกหก!!” สาธิตจะเข้าไปกระชากคอเสื้อสเตฟาน
สเตฟานตกใจกลัวสาธิต รีบเรียกตำรวจ “คุณตำรวจ! ช่วยผมด้วย!”
พิเชษกับตำรวจรีบเข้าไปกันตัวสาธิตออกจากสเตฟาน “ใจเย็นๆ ไอ้ธิต! ผู้หญิงที่ไหนของแกวะ!”
“ก่อนติวโดนรถชน ฉันคุยโทรศัพท์กับติวตลอดจนกระทั่งเกิดเรื่อง แล้วฉันก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังจากมือถือติวว่า ขอโทษ..ไม่ได้ตั้งใจ” สาธิตหันไปทางสเตฟาน “ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน!”
สเตฟานตอบอย่างอ้ำอึ้ง “ผะ..ผู้หญิงที่ไหน ผมขับรถมาคนเดียว”
สาธิตจะเข้าไปเค้นคอเอาความจริงจากสเตฟาน “ไม่จริง! ฉันได้ยินกับหู! แกบอกความจริงมา!..บอกมา !!”
ประชาชนที่นั่งรอแจ้งความหันมามองสาธิตอย่างสนใจ หนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้นมีผู้ชายที่แขวนบัตร ประจำตัวนักข่าวนั่งแฝงรอหาข่าวอยู่
พิเชษต้องรีบลากตัวสาธิตออกไปก่อน“พอแล้วไอ้ธิต พอก่อน มีอะไรค่อยคุย ฉันว่าแกกลับก่อนเหอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง”
“ไม่กลับ ฉันต้องคุยให้รู้เรื่อง”
พิเชษไม่ยอมปล่อย ลากตัวออกไปจนได้ นักข่าวมองไปที่สเตฟานแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์