รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 10 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 10 หน้า 5
nuatong_tvs
10 เมษายน 2565 ( 19:47 )
136.9K
ลิขิตริษยา ตอนที่ 10
22 หน้า

เรือนหลวงเดช อรพิลาสเดินกระทืบเท้าเข้ามาอย่างไม่พอใจ “เพราะคุณแม่คนเดียว คิดแผนอะไรก็ไม่รู้ ดูสิ โดนคุณตั้มปฏิเสธแบบไม่ไยดีอย่างนี้ หนูอรเสียหน้านะคะคุณแม่”

ซ่อนกลิ่นเดินตามเข้ามาหงุดหงิดพอกัน “เป็นเพราะไอ้นพคนเดียวที่แส่มายุ่งไม่เข้าเรื่อง” หลวงเดชกำลังเดินเข้ามาอีกด้านหนึ่งพอดี ซ่อนกลิ่นว่าต่อ “ถ้าไม่มีไอ้นพ ป่านนี้คุณตั้มเค้าคงเกรงใจแม่จนยอมรับปากสอนภาษาให้หนู

อรไปแล้ว”

“แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่คุณตั้มจะชอบหนูอรซักทีล่ะคะคุณแม่” อรพิลาสบ่นกระเง้ากระงอด

หลวงเดชได้ยินก็ไม่พอใจเดินเข้ามาทันที “พูดจาอะไรอย่างนั้นหนูอร หนูเป็นผู้หญิงนะลูก”

อรพิลาสเห็นหลวงเดชก็สะอึก “คุณพ่อ!!!!”

“ทำไมจะพูดไม่ได้คะคุณพี่ นี่มันสมัยไหนแล้ว ผู้หญิงชอบผู้ชายก่อนไม่เห็นจะแปลก” ซ่อนกลิ่นให้ท้าย

“แปลกสิ ถ้าเป็นลูกสาวพี่” หลวงเดชเอ่ยกับอรพิลาส “เชื่อพ่อนะหนูอร อย่าไปยุ่งกับคุณตั้มเลย หนูบอกอยากเรียนภาษาใช่ไหม เดี๋ยวพ่อจะจ้างครูมาสอนให้”

“ถ้าหนูอรอยากเรียนจริงๆ คงไม่รอให้คุณพ่อหาให้หรอกค่ะ” อรพิลาสพูดแล้วเดินออกไปเลยอย่างเซ็งๆ หลวงเดชหน้าเจื่อน

“คุณพี่ทำให้ลูกเสียใจ รู้ตัวไหมคะ” ซ่อนกลิ่นไม่พอใจเดินไปอีกคนอย่างหงุดหงิด แต่กลับชนเข้ากับเจิมที่เดินเข้ามาพอดี ซ่อนกลิ่นมองเจิมแล้วผลักเจิมด้วยความหงุดหงิด “ออกไปสินังเจิม น่ารำคาญจริงๆ”

หลวงเดชถอนหายใจเอือมๆ

 

ที่เรือนคนใช้ อุ่นตบเข่าฉาดอย่างเดาไม่ผิด “นึกแล้วไม่ผิดจริงๆ ว่ามันจะต้องหาคู่ให้คุณหนูอร”

“แต่ที่ข้าได้ยิน ไม่ใช่คุณหมอต้นนะ แต่ชื่อคุณตั้ม” เจิมว่า

“ตั้มไหนเหรอพี่เจิม” พวงทำหน้าสงสัย

“ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ คุณหลวงท่านไม่เห็นด้วย เฮ้อ แต่พูดไปก็เท่านั้นแหละว่ะ สุดท้ายข้าเห็นคุณหลวงก็ยอมมันทุกที ไม่รู้เวรกรรมอะไร ถึงต้องมีเมียแบบนี้” เจิมถอนหายใจเอือมซ่อนกลิ่นสุดๆ

 

อรพิลาสนั่งเซ็งอยู่ที่มุมหนึ่งของบ้าน พลางนึกถึงบวรยศไปด้วยแล้วอรพิลาสก็ยิ้มเพ้ออย่างมีความสุข

ซ่อนกลิ่นเดินเข้ามา “คิดอะไรอยู่หรือหนูอร”

อรพิลาสหันขวับมาทางซ่อนกลิ่นเอ่ยปากคะยั้นคะยอ “คุณแม่ต้องทำให้คุณตั้มรักหนูอรให้ได้นะคะ หนูอรรักเค้า”

ซ่อนกลิ่นเลิ่กคิ้วอย่างคาดไม่ถึง “รักเลยเหรอลูก เรานี่เป็นเอามากนะ”

“หนูอรพูดจริงๆ นะคะ หนูอรมั่นใจว่านี่คือรักแรกพบ หนูอรไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายคนไหนเลย คุณแม่ต้องช่วยหนูอรให้ได้นะคะ” อรพิลาสพร่ำเพ้อ

“แม่บอกจะช่วยก็ต้องช่วยสิลูก เชื่อแม่สิ อีกไม่นานคุณตั้มจะต้องมาหลงรักลูกของแม่อย่างหัวปักหัวปำ คอยดูสิ”


22 หน้า