บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 18 หน้า 7

เจ้าฟ้ารุจจาเทวี : ช่างผลักไสไล่ส่งกันเสียจริง ฉันคงจะน่าเกลียดน่ากลัวเสียจนพิมานไม่อยากจะคบค้าสมาคมด้วย จริงไหม

พระพิมานสถานมงคล : หามิได้พะย่ะค่ะ ข้าพุทธเจ้าเกรงว่าหากองค์ทูลกระหม่อม ทรงมีพระภารกิจที่จะเฝ้าสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว การที่ทรงต้องทักทายปราศรัยกับข้าพุทธเจ้า จะทำให้ทรงต้องเสียเวลาโดยใช่เหตุพะย่ะค่ะ

เจ้าฟ้ารุจจาเทวี : จะเสียเวลาอะไร พิมานก็รู้แล้วไม่ใช่หรือว่าเพลานี้ทูลกระหม่อมพ่อกำลังเสด็จทรงจงกรม ไม่มีใครจะกราบบังคมทูลเรื่องอะไรได้...แม้แต่ราชการงานเมือง

พระพิมานสถานมงคล : ข้าพุทธเจ้าลืมข้อนี้ไปสนิทใจเลยพะย่ะค่ะ

เจ้าฟ้ารุจจาเทวี : ลืมจริงๆ หรือแสร้งทำเป็นลืม...พิมาน

พระพิมานสถานมงคล : พระอาญาไม่พ้นเกล้า ข้าพุทธเจ้า...

เจ้าฟ้ารุจจาเทวี : ขอทูลลา...ไปทำธุระใช่ไหม

พระพิมานสถานมงคล : พะย่ะค่ะ

เจ้าฟ้ารุจจาเทวี : ฉันคงเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังจริงๆ...ในสายตาพิมาน

พระกำนัลนารีสังข์ และสนิทเสน่ห์ผ่านมาเห็น

สนิทเสน่ห์ : สตรีนางนี้คือใครขอรับ คุณพระกำนัลฯ

กำนัลนารีสังข์ : สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้ารุจจาเทวี... ทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและกรมหมื่นพิมลภักดี ทรงเป็นพระเชษฐภคินีในองค์สมเด็จกรมพระราชวังบวรสถานมงคลยังไงละจ๊ะ

สนิทเสน่ห์พูดเบาๆ : ช่างงามจริง...

มหาดเล็กคลานเข้ามาถวายบังคม เจ้าฟ้ารุจจาเทวี

มหาดเล็ก : พระอาญาไม่พ้นเกล้า...สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ มีพระราชกระแสรับสั่งให้คุณพระพิมานสถานมงคล โดยเสด็จจงกรมด้วยพะย่ะค่ะ

พระพิมานสถานมงคลก้มลงถวายบังคม

พระพิมานสถานมงคล : กราบบังคมทูลลาพะย่ะค่ะ

เจ้าฟ้ารุจจาเทวีรับสั่งเบาๆ : เจ้านายเจ้าเรียกแล้วนี่...

พระพิมานสถานมงคลคลานตามมหาดเล็กออกไป ปล่อยให้เจ้าฟ้ารุจจาเทวีประทับอยู่เพียงพระองค์เดียว