บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 24 หน้า 5
ชยากรนอนหลับอยู่บนเตียงในห้องผ่าตัด ให้ศัลยแพทย์ทีมแรกกำลังรุมล้อมชยากรที่นอนอยู่เพื่อทำการผ่าไตออกมาด้วยการผ่าแบบใช้หุ่นยนต์ ศตวรรษมาร่วมสังเกตการณ์อยู่ในห้อง คอยดูภาพบนจอที่ฉายขึ้นมา ด้านนอกอนุศนิยาและครอบครัวยังคงเฝ้ารอผลการผ่าตัดของทั้งคู่
มิรันตรีอยู่ที่อีกมุมหนึ่งมองดูแหวนแต่งงานที่ชยากรฝากไว้และส่งใจไปให้กำลังใจให้ชยากรปลอดภัย
แพทย์ผ่าตัดนำไตของชยากรออกมาใส่ถาดที่บรรจุน้ำแข็งบนรถเข็น แล้วเคลื่อนย้ายรถเข็นมายังห้องผ่าตัดอีกห้อง ศตวรรษเดินตามมาพร้อมกับทีมนี้ด้วย ห้องผ่าตัดอีกห้องหนึ่งซึ่งมีทีมแพทย์ชุดที่สอง ทีมนี้ได้รับไตจากชยากรส่งต่อมาปลูกถ่ายให้กับนันทพล
ที่ห้องพักคนไข้ ญาติๆ ทุกคนรวมถึงมิรันตรียังคงรอลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ
ทุกคนมารวมตัวกันอยู่ในห้องพักเพื่อรอให้ชยากรกับนันทพลออกจากห้องผ่าตัด
“นุศจะให้อานุกับอาประสงค์กลับมาคุมโรงงานให้คาซ่า “
นันทนาตกใจ “ห๊ะ! นุศจะรับพวกมันกลับมา ไม่กลัวมันมาโกงเราอีกรึไง”
“นุศคิดว่านี่เป็นสิ่งที่พ่ออยากเห็นทันทีที่ตื่นขึ้นมาค่ะ นุศอยากให้พ่อเห็นว่าพวกเรายังเป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้าอาๆ ทุกคนกลับมาทำงานให้คาซ่า นุศว่าพ่อคงภูมิใจที่ทุกคนเห็นค่าสิ่งที่พ่อสร้างไว้ให้พวกเรา” คำพูดของอนุศนิยาทำเอาทุกคนเถียงไม่ออก เพราะนันทพลเป็นคนที่ทุกคนรักและเคารพที่สุด “อย่างที่ทุกคนรู้ นุศจะลาไปเมืองนอก ไม่มีนุศ คาซ่าก็อยู่ได้ แต่ถ้าขาดอาคนใดคนหนึ่งไป คาซ่าไม่รู้ว่าจะอยู่ต่อไปยังไง อย่าให้นุศรู้สึกผิดที่ทิ้งภาระไว้ให้ทุกคนเลยนะคะ”
อาๆ ทุกคนไม่เคยเห็นอนุศนิยายอมขอร้องใครมาก่อน ทุกคนถึงกับอึ้งเมื่อเห็นนุศยอมอ่อนให้
นนทิยาเข้าไปลูบปลอบใจอนุศนิยา “นุศเหนื่อยก็ไปพักนะลูก พวกเราทุกคนก็ห่วงนุศเหมือนกัน”
อนุศนิยาถึงกับน้ำตาซึมที่นนทิยาทรีทเธออย่างเป็นหลานเป็นครั้งแรก
นาวิกาเสริม “ดูแลตัวเองกับลูกให้ดี เรื่องอื่นไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับประตูที่เปิดออก ศตวรรษและพยาบาลเข็นชยากรซึ่งยังนอนหลับอยู่เข้าห้องมา ทุกคนตื่นเต้นเมื่อเห็นชยากรกลับมา พยาบาลช่วยกันเคลื่อนย้ายชยากรจากเตียงเข็นมานอนที่เตียงในห้อง
“ผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่เพราะเราให้ยากดภูมิคุ้มกันเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ร่างกายคุณพ่อปฏิเสธไตที่เปลี่ยนให้ใหม่ คุณพ่อก็เลยจะติดเชื้อได้ง่าย เลยต้องพักสังเกตอาการในห้องปลอดเชื้อไปเรื่อยๆ ก่อน”
อังกาบรีบถาม “แล้วชยาล่ะค่ะ”
“ถ้าหมดฤทธิ์ยาสลบก็คงจะฟื้นครับ คุณอาแข็งแรง ไม่กี่วันก็กลับบ้าน ใช้ชีวิตได้ปกติ”
ทุกคนพากันโล่งใจ เมื่อรู้ว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
อังกาบเข้าไปขอบคุณศตวรรษให้อนุศนิยาได้ยิน “ทีนี้บ้านเราก็หมดเรื่องซะที... ขอบคุณหมอมากนะลูกที่ดูแลคุณพลกับชยาให้อย่างดี ถึงจะเกิดเรื่องยุ่งๆ แต่อย่างน้อยเราก็ยังโชคดีที่ได้คนดีๆ เข้ามาเป็นครอบครัวเรา”