บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 15 หน้า 3
“อื้อ..”
“เรื่องตาเล็ก นุศจัดการเองได้ อาไปหามิเถอะ พูดตัดบทไปแบบนั้น มิคงร้อนใจแย่แล้ว “
“สำหรับอาเรื่องครอบครัวต้องมาก่อน” ชยากรพูดสั้นๆ ทำให้อนุศนิยาพูดไม่ออก
ศตวรรษยืนมองเด็กอ่อนในห้อง เห็นความน่ารัก ศตวรรษถึงกับยิ้มออกมา เห็นแม่มาอุ้มลูก...ภาพเด็กยิ้ม..ศตวรรษคิดถึงตอนที่เห็นชยากรกับอนุศนิยาเดินไปที่คลินิครับฝากครรภ์.. แล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ว่าเค้าจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี
อนุศนิยากับชยากรเดินมาด้วยกันหน้ามุ่ยทั้งคู่
“ไม่รู้ตาเล็กหนีไปซุกหัวอยู่ที่ไหน ถ้าพ่อถามหา นุศจะตอบยังไง “
ชยากรจับแขนอนุศนิยา “ใจเย็นก่อน ปกติตาเล็กก็ไม่ค่อยกลับบ้านอยู่แล้ว พี่พลคงยังไม่สงสัยอะไร นุศอย่าเพิ่งคิดอะไรในแง่ร้ายเลยนะ”
อนุศนิยาพยักหน้า แล้วก็นึกขึ้นมาได้ “จริงสิ อารีบไปหามิเถอะค่ะ ป่านนี้มิร้อนใจแย่แล้ว “
“ไว้พรุ่งนี้ก็ได้“
“ไม่ได้ค่ะ อาต้องไปเดี๋ยวนี้ นุศรู้นิสัยมิดี ถ้าอะไรไม่เคลียร์ มิไม่มีทางนอนหลับ” หญิงสาวดันหลังชยากร “รีบไปค่ะ...ไปเลย “
ชยากรปฏิเสธไม่ออก จำต้องพยักหน้าและเดินออกไป อนุศนิยาหันมา ก็ผงะเจอศตวรรษยืนอยู่
ในห้องนอน ศตวรรษมองหน้าอนุศนิยาคาดคั้น “วันนี้ผมสะกดรอยตามคุณกับอาของคุณไปจนถึงคลินิครับฝากครรภ์ “
อนุศนิยาตกใจนึกว่าศตวรรษรู้เรื่องอนุกร “แสดงว่าคุณรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว!! “
ศตวรรษพยักหน้า “ใช่..ผมรู้ และผมคิดว่าเราจะต้องจัดการทุกอย่างตั้งแต่ตอนนี้”
“แต่ฉันยังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้“
“ไม่ได้....ลำพังคุณกับอาคุณจะรับผิดชอบเรื่องนี้กันได้เหรอ คิดถึงอนาคตของเด็กที่จะเกิดมาหน่อยได้มั้ย ผมอยากให้คุณย้ายมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลของผม ผมจะได้ให้พี่ณัฐช่วยดูแล “
“เดี๋ยวนะ ที่นายบอกว่ารู้คือเรื่องนี้...??? “
“แล้วคุณจะให้ผมรู้เรื่องไหนอีกนอกจากเรื่องที่คุณท้อง!!! “
อนุศนิยาหงุดหงิด “บ้า...บ้าไปกันใหญ่แล้ว “
“คุณอย่าทำเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่นๆ ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะรับเป็นพ่อของเด็ก เพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เด็กคนนี้จะได้ไม่ต้องอยู่อย่างอายสายตาใคร”
“ฉันว่านายอยากสวมรอยรับแพคเกจรับขวัญหลานมากกว่า”