บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 10 หน้า 4
ทุกคนในงานหันไปมองโสมมิกาเป็นตาเดียว และเริ่มซุบซิบ อนุศนิยาช็อคมาก ไม่นึกว่าโสมมิกาจะกล้าหักหน้าเธอซึ่งๆ หน้าแบบนี้ ศตวรรษรู้ในทันทีว่าโสมมิกากำลังหึงหน้ามืดเพราะเขา โสมมิกาเดินขึ้นมาบนเวที ยืนอยู่ระหว่างสองคน ขโมยซีนสุดๆ
“ให้ฉันตอบแทนเธอไหมว่าหมอมีอะไรที่มัดใจ เธอถึงอยากได้เขานัก...ก็เพราะหมอเขามีเจ้าของแล้วไงล่ะ เธอถึงคันอยากได้เขาจนตัวสั่น ยายโรคจิต”
พิธีกรรีบแก้สถานการณ์เชิญอนุศนิยาลงจากเวที “เอ่อ... เอาเป็นว่าต้องขอบคุณทางคาซ่า ลีฟวิ่ง มอลล์เป็นอย่างยิ่งนะครับที่มาร่วมทำฝันให้เป็นจริงกับเราวันนี้”
โสมมิกาไม่สนใจ พูดต่อไป “จะอายอะไร ฝันที่จะได้เอาเงินฟาดหัวผู้ชายของเธอสำเร็จแล้วนี่ ยินดีด้วยนะอนุศนิยา ไม่ป่าวประกาศบอกไปล่ะว่าที่เธอจ่ายให้หมอน่ะไม่ใช่แค่ล้านเดียว”
ทุกคนส่งเสียงอยากรู้ // เสาวรสหน้าเสีย อยากจะหายตัวไปจากตรงนั้น // ประภากับใบเฟิร์นแย่ มิรันตรีครุ่นคิด แล้วก็นึกออก รีบเดินไปหาประภากับใบเฟิร์น “ฉันจะรีบไปบอกสตาฟให้ตัดเสียงไมค์คุณโสม คุณสองคนขึ้นไปพาคุณโสมลงมาจากเวที”
ใบเฟิร์นกับประภาพยักหน้าและรีบเดินไปบนเวที มิรันตรีแยกตัวไปอีกทาง
ประภาท้วง “คุณโสม!! เกินไปแล้วนะคะ”
โสมมิกาหันขวับ “อย่ายุ่ง!!“
ประภากับใบเฟิร์นสะดุ้ง “ค่ะค่ะ ไม่ยุ่งแล้วค่ะ”
“ที่มันแย่งแฟนฉันไป มันไม่เกินไปรึไง มันกำลังตอแหล สร้างภาพแหกตาทุกคนอยู่ดูไม่รู้รึไง” อนุศนิยาอึ้งมาก ไม่นึกว่าโสมมิกาจะกล้าทำขนาดนี้ ชยากรสงสารอนุศนิยามากขยับตัวจะเดินไปที่เวที โสมมิกาหันไปทางอนุศนิยา “ในเมื่อเธอไม่พูด งั้นฉันก็จะบอกทุกคนว่าความจริงเป็นยังไง หมอศตวรรษคนนี้ “ โสมมิกาหันไปทางแขก กำลังจะพูดพร้อมกับมีเสียงเพลงดังขึ้น และไมค์ก็ไม่มีเสียงออกมา “เป็นหนี้อนุศนิยา 60 ล้าน..” ทุกคนไม่ได้ยินที่โสมมิกาพูด โสมมิกาชะงัก มองไปที่เห็นมิรันตรียืนอยู่ที่คอนโทรล โสมมิกาโกรธแค้นมาก ปาไมค์ลงพื้น ตรงเข้าไปจะตบหน้าอนุศนิยา แต่ศตวรรษเข้ามาขวาง ทำให้โดนตบอย่างแรง!! เพี๊ยะ!! ชยากร มิรันตรี คนทั้งงานอึ้ง ตะลึง เสียงเพลงเงียบ โสมมิกากับอนุศนิยาตกใจมาก “หมอ..โสม...โสมไม่ได้ตั้งใจ”
ศตวรรษไม่พูดกับโสมมิกา เดินไปเอาไมค์จากพิธีกรและหันไปทางแขกในงาน พร้อมกับเดินมายืนข้างอนุศนิยา
“ผมยอมรับครับว่าผมกับคุณนุศ...เราสองคนสร้างภาพกันจริง“ อนุศนิยาชะงัก เธอหยุดหันมายืนมองดูว่าศตวรรษกำลังจะพูดอะไร อนุศนิยากลัวใจศตวรรษมากว่าจะทำอะไรหักหน้าเธอด้วยรึเปล่า โสมมิกา ชยากรมองไม่เข้าใจ “และผมมีเรื่องจะต้องสารภาพกับทุกคน ผมไม่มีคุณสมบัติพอที่จะได้ตำแหน่งหนุ่มโสดชวนฝัน เพราะผมว่าจะเลิกเป็นโสดแล้วครับ” ทุกคนยังคงไม่เข้าใจ “ในเมื่อคุณช่วยสานฝันเรื่องศูนย์แพทย์ของผมให้เป็นจริงแล้ว ช่วยทำฝันของผมอีกเรื่องให้เป็นจริงด้วยได้ไหม?” อนุศนิยาอึ้ง เช่นเดียวกับโสมมิกาและชยากรที่พากันผงะ ศตวรรษหยิบแหวนออกมา อนุศนิยามองศตวรรษอย่างไม่เชื่อสายตา ทันทีที่เห็นแหวนโสมมิการู้ทันที “แต่งงานกับผมนะครับ”