บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 16
อนุศนิยาในมาดสวยพริ้งเต็มยศอยู่ที่ร้านของมาเรียม กำลังมีเรื่องกับคนขับเรือสปีดโบ๊ทที่จ้างมา “ไม่ได้โกหกนะ ฉันถูกล้วงกระเป๋าไปตอนไหนก็ไม่รู้ ถ้ารู้ก็ไม่เช่าเรือมาหรอก”
คนเรือโวย “แล้วไหนล่ะหมอผัวเจ้น่ะ ไปตามมาจ่ายสิ”
มาเรียมต่อว่า “นางตอแหลน่ะสิ มโนเอาว่าเป็นเมียพี่วรรษ พี่วรรษทั้งโสดทั้งซิง เขามีเมียที่ไหน”
คนเรือยิ่งโมโห “เอ๊า อีเจ้นี่ แถไปเรื่อย”
อนุศนิยาย้อน “ไม่ได้แถ รอเขามา เดี๋ยวเขาก็จ่ายให้เองล่ะน่า”
มาเรียมแขวะ “ลองพี่วรรษมา เดี๋ยวได้มีคนเงิบ”
แอเซาะพาศตวรรษเดินลัดเกาะมาอย่างกระหืดกระหอบ ทันทีที่ศตวรรษเห็นอนุศนิยาอยู่ที่ร้านก็ตกใจมาก
“อ้าว... นั่นมาละ” มาเรียมไปลากศตวรรษมา “พี่วรรษจ๋ามีคนมาแอบอ้างเป็นเมียพี่แน่ะ”
อนุศนิยาหันไปเห็นศตวรรษ ทั้งสองคนมองกันด้วยความคิดถึง ได้เจอกันอีกครั้งอนุศนิยาก็ตื่นเต้นมาก
“คุณนุศมาได้ยังไง?”
คนเรือซัก “เป็นผัวเจ้จริงรึเปล่า? เขาเหมาเรือมาแต่ไม่มีเงินจ่าย”
อนุศนิยาอธิบาย “ฉันโดนล้วงกระเป๋า นายเคลียร์ให้ก่อนได้ไหม”
ศตวรรษถาม “เท่าไหร่?”
มาเรียมท้วง “พี่จะไปออกให้มันทำไม? มันอ้างว่าเป็นเมียพี่หน้าด้านๆ คนอะไรไม่มียางอาย”
ศตวรรษรำคาญมาเรียมมากจนไม่อยากใส่ใจ หันไปหาคนเรือ “ถามว่าค่าเรือเท่าไหร่?”
“หนึ่งหมื่น”
ศตวรรษอึ้ง หันไปดุอนุศนิยา “นี่คุณนั่งเรือหรือขี่ยานอะไรมา?”
“ก็ฉันรีบ จ่ายๆ ไปเถอะน่า”
“ผมไม่มีเงินสดตอนนี้ พรุ่งนี้จะเอาไปจ่ายให้ที่ฝั่งละกัน”
มาเรียมไม่พอใจ “ได้ยังไง พี่ไปออกให้มันทำไม? จะพ่อพระไปไหน? โดนหลอกแล้วรู้ตัวไหมเนี่ย”
ศตวรรษรำคาญรีบตัดบท “มาเรียมนี่คุณนุศ...ภรรยาพี่”
มาเรียมอึ้ง “ภะ...ภรร...ภรรยา”
แอเซาะอุทาน “อูย...เทิดทูนกว่าเมียอีกนะ”