บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 18 หน้า 5
“วันนี้ต้องทบต้นทบดอกที่นังนั่นมันปอกลอกจากสามีแกไปนะวรรณา”
“กกผัวคนอื่นจนได้ดี ฉันไม่ยอมให้มันลอยหน้าลอยตามีความสุขแน่ ฉันไม่รับประกันนะว่าแค่แฉมันแล้วจะจบง่ายๆ”
“ฉันมีหน้าที่นำทาง ส่วนพวกพี่จะทำเคลียร์กันยังไงก็เรื่องของพี่” เจนจันทร์วิ่งลงไปขวาง
“เธอเป็นใคร”
“ฉันต้องถามว่าพวกคุณน่ะเป็นใคร มาที่นี่ทำไม”
“ฉันมาหาคุณผู้หญิงบ้านนี้”
“เชิญทางนี้ค่ะ” หลิววิ่งเข้ามา “คุณผู้หญิงรออยู่ในงานที่สวนทางโน้นค่ะ”
พวกฝ้ายจะไป เจนจันทร์มาขวางไว้ “ไปไม่ได้นะ!”
หลิวเข้ามาดึงเจนจันทร์ “ถอยไป !”
“เธออย่ามายุ่ง พวกคุณจะเข้าไปไม่ได้”
หลิวโถมตัวเข้าล็อคเจนจันทร์ ดึงเอาไว้ เจนจันทร์สู้จนล้มไปด้วยกัน
“ไปเลยค่ะไปเลย!” พวกฝ้ายออกไปทางสวน เจนจันทร์พยายามจะตาม แต่หลิวใช้ทั้งมือทั้งขาล็อคเจนจันทร์ไว้ราวกับเล่นมวยปล้ำ “ปล่อยสิโว้ย!ฎ หลิวล็อคไว้แน่น เจนจันทร์พยายามจะสะบัดให้หลุด แต่หลิวก็ล็อคเต็มที่ เซมออกมาจากบ้าน ตกใจที่เห็นเจนจันทร์โดนล็อคไว้ เซมตรงเข้าไปช่วยเจนจันทร์ให้หลุดจากหลิว “นังงูเหลือม ปล่อยน้องฉันนะโว้ย!”
เจนจันทร์ตัดสินใจกัดแขนหลิว หลิวร้องลั่น!!
ในสวน บ้านวริศรักษ์ กรรณิการ์ยืนอยู่กับคุณผ่องและกลุ่มแขกผู้ถือหุ้น กรรณิการ์วางตัวไม่ถูกกับการให้เกียรติของคุณผ่อง คุณผ่องกระซิบเบาๆ กับกรรณิการ์
“ดูสิกรรณิการ์ แขกทั้งหมดคือกลุ่มผู้ถือหุ้น กลุ่มที่จะต้องทำงานกับหลานชายฉัน ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลานชายฉันจะต้องเป็นที่ยอมรับของคนเหล่านี้เหมือนกิ่งกาญจน์ไม่ใช่ลูกสาวของเธอ”
กรรณิการ์มองกิ่งกาญจน์ที่คุยกับแขกอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่เก้อเขิน
“ดิฉันรับทราบแล้วค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวนะคะ”
กรรณิการ์จะไป แต่คุณหญิงละอองขยับเข้ามาขวางไว้ กรรณิการ์มองว่ามีอะไร
“จะรีบไปไหนล่ะคะ ยังมีแขกอีกหลายท่านที่อยากจะรู้จักคุณผู้หญิงของวริศรักษ์ ว่าเป็นใครมาจากไหนนะคะ”
“ดิฉันไม่สะดวก ขอตัวนะคะ”
คุณหญิงละอองยังยืนขวางไม่ยอมถอย กรรณิการ์มองแปลกใจที่ละอองดูจงใจขวางไม่ยอมให้ไป
“ขอเวลาดิฉันแนะนำคุณให้ทุกคนรู้จักก่อนสิคะ”
กรรณิการ์ไม่พอใจ “คุณละออง..”
“นังลิการ์!” ทุกคนหันตามเสียง กรรณิการ์ตกใจที่เห็นวรรณา บัว กิม ฝ้ายเข้ามา
“พวกเธอเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง” คุณผ่องงง
“ฉันมาเยี่ยมคนรู้จักที่นี่น่ะค่ะ เห็นว่ามาได้ดีอยู่ที่บ้านนี้ก็เลยมาเยี่ยม”