บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 16
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเดินหมดแรงมาเจออัครินทร์ที่เพิ่งทำงานเสร็จกลับมาถึง
อัครินทร์เห็นหน้าก็รู้ว่าจะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ “คุณตะวัน!! เกิดอะไรขึ้น??”
ปานตะวันโผเข้ามาเกาะแขน “คุณอัค..ช่วยด้วยนะคะ..อย่าให้คุณนาคินทร์หรือคุณนัคทำอะไรเดือน”
“ทำอะไรคุณเดือน?? หมายความว่ายังไงครับ??”
ปานตะวันมองหน้าอัครินทร์แบบ..ไม่รู้จะพูดยังไง??
ปานตะวันและอัครินทร์นั่งมองหน้ากันนั่งตรงข้ามกัน ปานตะวันเพิ่งเล่าเรื่องจบ
อัครินทร์มอง ถอนใจ พูดเรียบๆ “ผมไม่เชื่อนะ..ว่าพี่คินจะกล้าทำอะไรคุณเดือน”
“คุณเห็นสิ่งที่เค้ากล้าทำกับฉันแล้ว คุณยังไม่เชื่ออีกเหรอคะว่าเค้าสามารถทำอะไรอีกก็ได้”
“พื้นฐานจิตใจพี่คินเป็นคนใจดี ใจอ่อน”
“คนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ค่ะ”
“ถ้าพี่คินแย่จริง เค้าไม่หลงรักคุณตะวันหรอกครับ”
ปานตะวันอึ้ง “อะไรนะคะ”
อัครินทร์ถอนใจ “ถ้าเค้าแย่จริง ถ้าเค้าโกรธเกลียดแค้นอาฆาตคุณเพียงอย่างเดียว เค้าคงไม่ปล่อยคุณไว้จนถึงวันนี้หรอกครับ” ปานตะวันอึ้งไป อัครินทร์แอบเจ็บปวดนิดๆ “พี่คินรักคุณตะวัน ทีนี้ก็อยู่ที่คุณตะวันแล้วล่ะ..ว่ารัก พร้อมจะอภัย แล้วอยากจะช่วยดึงเค้าให้หลุดออกมาจากความแค้นฝังใจของเค้ารึเปล่า?”
ปานตะวันเกือบจะเห็นด้วย แต่นึกถึงความเจ็บปวดที่ได้รับก็น้อยใจ ไม่เชื่อ
ปานตะวันยิ้มเยาะตัวเอง “นี่เป็นความคิดที่บริสุทธิ์ของคุณนะคะคุณอัครินทร์แต่คงไม่ใช่ความคิดของคุณนาคินทร์” พูดจบปานตะวันก็ลุกออกไป ทิ้งให้อัครินทร์มองตาม
คอนโดประกายเดือนตอนกลางคืน ประกายเดือนกำลังทำอาหารง่ายๆ กินเอง เสียงติ๊งหน่องดังขึ้น
“นั่นไง!! สรุปว่าสั่งเอาง่ายกว่า มาส่งก่อนฉันจะทำเสร็จเองอีกต่างหาก เฮ้อ!! แล้วฉันจะทำเองทำไมเนี่ย??”
ประกายเดือนละมือจากอาหารตรงหน้า วิ่งจี๋ไปเปิดประตู ตกใจที่เห็นดอกไม้ช่อเบ้อเร่อบังหน้าอยู่
ประกายเดือนทำหน้างงๆ ดอกไม้ลดลงเห็นหน้านัครินทร์เต็มๆ ประกายเดือนตกใจ “ท่านรองฯ!!”ประกายเดือนปิดประตูอัตโนมัติ อัครินทร์เอามือดันไว้ จนสามารถเข้ามาในห้องได้