บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 6 หน้า 4
“อั๊วไม่เคยลืมความหวังดีของลื้อ อาไช้...”
“ที่อั๊วกับพี่ใหญ่มาหาเฮียไช้วันนี้ ก็แค่อยากจะมาเตือนลื้อ เรื่องมันแล้วก็ให้มันแล้วไป อย่าให้ต้องลุกลามเป็นน้ำผึ้งหยดเดียวเลยนะ”
“พี่น้องแก๊งสามวิหคทุกคน จะได้ไม่ต้องมาตายเพราะความวู่วามไร้สมองของลื้ออีก” เถ้าแก่สุงต่อว่า
“ลื้อพูดออกมาได้ยังไง ถิ่นอั๊วมันก็เหมือนบ้านอั๊ว ไอ้เฮงซวยพวกนั้นมันเหยียบจมูกอั๊วอยู่ เป็นลื้อ ลื้อจะทำยังไง อีโธ่ ! อั๊วสุดจะทนแล้ว” ไช้ไม่ยอม
“จะต้องให้อั๊วอธิบายอีกสักกี่หนกี่ครั้ง ลื้อถึงจะเชื่ออั๊ว” เถ้าแก่สุงจนปัญญา
“อั๊วะว่า........” เต็กกำลังจะอ้าปากพูด แต่ถูกไช้ยกไม้ยกมื้อสั่งให้หยุด ขี้เกียจจะฟัง
“อาเต็ก ! พอที ลื้อไม่ต้องมาอธิบายแล้ว.... ให้อั๊วถามลื้อดีกว่า พี่ใหญ่ คำถามเดียว แต่ลื้อต้องนึกดูให้ดี แล้วก็ตอบมาจากหัวใจของลื้อ ระหว่างอั๊วซึ่งเป็นพี่น้องร่วมน้ำสาบานของลื้อ กับคนเน่าจนจับไม่ติดมืออย่างไอ้เกา ลื้อจะเลือกใคร”
เถ้าแก่สุงกระอักกระอ่วนกับคำถามของไช้ที่บีบบังคับให้ต้องเลือกข้าง
หลงแอบดูอยู่ที่หน้าห้องทำงานไช้ ได้ยินเสียงเถียงกันดังลั่นของเถ้าแก่สุงกับไช้ หลงเห็นสามพี่น้องเถียงกันอย่างหนัก สบโอกาสที่จะได้แก้แค้นให้อาเหมย
ไช้รอฟังคำตอบจากปากสุงใจจดจ่อ “ว่าไง พี่ใหญ่ ! อั๊วอยากจะรู้คำตอบของลื้อ อยากรู้ด้วยว่าหัวใจลื้อทำด้วยอะไร”
“ลื้อกำลังบีบบังคับให้พี่ใหญ่ต้องเลือกนะ อาไช้”
“มันถึงเวลาแล้ว ! ลื้อต้องเลือกพี่ใหญ่ คนที่เมินเฉย ไม่เลือกข้างท่ามกลางความแตกแยกคือคนเห็นแก่ตัว”
“พี่ใหญ่เป็นถึงประมุขสมาคมเลือดมังกร เป็นที่นับหน้าถือตา ก็ต้องยอมอดทนเป็นกลาง ลื้อจะให้เลือกข้างได้ยังไง”
“ระหว่างฆาตกรกับคนที่ถูกฆ่า ถ้าลื้อยังบอกว่าอยู่ตรงกลาง นั่นแปลว่าลื้อกำลังเข้าข้างคนชั่ว”
เถ้าแก่สุงเอ่ย “อาไช้ ลื้อเลิกเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่เสียที”
“ลื้อนั่นแหละ พี่ใหญ่ หัดฟังคนอื่นเค้าบ้าง ใครผิดก็ต้องว่าไปตามผิด ใครถูกก็ต้องว่าไปตามถูก ไม่ใช่มัวแต่เอาหูไปนา เอาตาไปไร่แบบนี้”
“หมาบ้า 2 ตัวกัดกัน ลื้อบอกได้มั้ยล่ะว่าตัวไหนผิด ตัวไหนถูก” เถ้าแก่สุงตั้งคำถาม
“อั๊วผิดหวังในตัวลื้อจริงๆ พี่ใหญ่ ! ลื้อเอาแต่ห่วงเก้าอี้ จนลืมก้มลงมองตีนตัวเอง ว่ากำลังย่ำอยู่บนเส้นทางที่เรียกว่า “สารเลว” !!” ไช้ตะคอกใส่หน้าเถ้าแก่สุง
“อาไช้” เถ้าแก่สุงโกรธจัดผลักอกไช้ล้มลงแล้วควักปืนขึ้นมาจะยิงไช้