บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 4 หน้า 5
“อยากเห็นเหมือนกัน ทำให้ดูหน่อยสิ”
ริวหันมองทาเคชิที่หน้านิ่งๆ “แกจะกวนอารมณ์ทำไม”
“ในเมื่อไม่มีทางเลือก ก็เลิกหงุดหงิดแล้วลองเปิดใจให้มายูมิสิ บางทีแกอาจจะรักเธอก็ได้”
“ไม่ ! คนอย่าง ริว โอะนิซึกะ ไม่มีทางรักใคร โดยเฉพาะยายเด็กมัธยมคนนั้น!”
“แล้วเคยเห็นหน้าเค้าเหรอ”
“ไม่เคย!”
ทาเคชิเหนื่อยใจแทน
วันรุ่งขึ้น ที่โถงบ้านมิซาว่า ริกิกับซาโตชิ กำลังคุยงานกับลูกน้องกันอย่างตึงเครียด
ไอโกะเดินกระแทกเท้าเข้ามาโวยวาย จนทำให้การคุยงานต้องหยุดชะงัก “คุณพ่อยังไม่จัดการเรื่องผู้หญิงของทาเคชิให้หนู”
“ริวยืนยันว่าเป็นการเข้าใจผิด”
“หนูไม่ได้เข้าใจผิด แต่ทาเคชิไม่ยอมรับต่างหาก”
“ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบผู้หญิงโวยวายเอาแต่ใจ ระงับจิตใจบ้างเถอะไอโกะ”
“เงียบไปเลยนะ” ไอโกะหันไปพูดกับบิดา “พ่อต้องเด็ดขาดกับทาเคชิมากกว่านี้ ดูสิ... ขนาดงานเซ็นสัญญารวมบริษัท ยังไม่ชวนหนูไปเลย”
“มันเป็นเรื่องของตระกูลโอะนิซึกะกับตระกูลทากาฮาชิ”
“อีกไม่นานหนูต้องแต่งงานกับทาเคชิ ก็เหมือนเป็นคนในครอบครัวนั้น”
“รอผู้ชายเค้ามาขอก่อนดีมั้ย” ซาโตชิระอาใจกับความดื้อรั้นเอาแต่ใจของน้องสาว
“กรี๊ด” ไอโกะปรี่เข้าไปจิกตีซาโตชิพัลวัน
จนริกิต้องเข้าไปช่วยดึงตัวไอโกะออกมา “ไม่เอาน่าไอโกะ คุยกันดี ๆ ก็ได้”
“พี่ซาโตชิว่าหนูก่อน”
“ฉันแค่เตือน” ซาโตชิเดินหนีออกไปอย่างอารมณ์เสีย ไม่สนใจเสียงกรี๊ดไล่หลังของไอโกะ
“ไอ้พี่บ้า ! ไอ้พี่ปากเสีย”
“ระงับอารมณ์หน่อยไอโกะ”
“หนูจะไปหาทาเคชิ”
“วันนี้น่ะเหรอ”
“เดี๋ยวนี้ค่ะ” ไอโกะยืนยันเสียงแข็ง จนริกิไม่กล้าขัดใจ