บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 10 หน้า 5
ไอโกะอึ้ง ไม่คิดว่าเคนอิจิจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ แต่เพราะกลัวถูกแฉ จึงต้องสะกดกลั้นอารมณ์เจ็บแค้นไว้ “ฉันไม่ใช่เมียแก.. นังเซโกะเป็นยังไงบ้าง”
“คืนนี้ลูกค้าผมได้สนุกกับเซโกะแน่”
“ฉันอยากให้มันตายคาซ่อง”
“ขอให้ผมได้ค่าตัวมันให้คุ้มก่อนได้มั้ยจ๊ะ.. เมียรัก”
ไอโกะกัดฟันกรอด รังเกียจและขยะแขยงคำพูดของเคนอิจิมาก
“แกจะทำยังไงก็ช่าง แต่อย่าให้มันกลับมายั่วทาเคชิอีก”
“โอ๊ย... เจ็บที่ได้ยินเมียพูดถึงผู้ชายอื่น” เคนอิจิทำเสียงครวญยั่วไอโกะ ไอโกะโกรธจนสุดทน กระแทกเท้าเดินจากไปอย่างฉุนเฉียวมาก เคนอิจิหัวเราะอย่างเหนือกว่าไอโกะ
ที่โถงบ้านโอะนิซึกะ ริว โคจิ ทาโร่ คาซูมะและมาซาโตะ ปรึกษากันเรื่องแผนเข้าไปช่วยแพรวดาว
ริวเสนอความคิด “เราจะกระจายกำลังออกเป็นสามจุด ผมจะเข้าไปด้านหน้า ทาโร่อ้อมไปทางด้านหลัง อาโคจิรอฟังเสียงสัญญาณด้านนอก แล้วค่อยพาพวกเราถล่มไนท์คลับพร้อมๆ กัน”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับริว คัตสึและเซกิวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาริว “แย่แล้วครับ”
“มีอะไร”
“โซเรียวหายตัวไป”
ริวและทุกคนตกใจ หันมองกัน
โคจิดุ “ฉันสั่งให้แกสองคนเฝ้าโซเรียวให้ดี”
คัตสึรู้สึกผิด “เราเห็นโซเรียวสลบอยู่ เลยออกมาเฝ้าหน้าห้องเพราะไม่อยากรบกวน พอกลับเข้าไปก็เจอจดหมายฉบับนี้”
คัตสึเอาจดหมายฉบับหนึ่งยื่นให้ริว ริวรีบรับไปเปิดอ่านข้อความในจดหมายทันที
“ถึง ริว โอะนิซึกะ เพื่อนรักที่รู้ใจ...
ทาเคชินอนหลับอยู่บนที่นอน ค่อย ๆ ลืมตามองภายในห้องที่เหลือเพียงเขาคนเดียว
“ฉันรู้ว่าแกต้องขัดขวางไม่ให้ฉันไปช่วยเซโกะ และมั่นใจว่าแกต้องใส่อะไรไว้ในน้ำชา”
ทาเคชิรีบลุกไปยังถังขยะ คายน้ำชาที่อมไว้ในปากทิ้งจนหมด
“ฉันปล่อยให้ผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุดถูกทำลายไม่ได้ จี้หยกที่มอบฉันมอบให้เซโกะ... เป็นเหมือนสัญญาที่จะปกป้องเธอด้วยชีวิต”
ทาเคชิเขียนจดหมายฉบับหนึ่งวางไว้บนที่นอน หยิบดาบสั้นวางอยู่ใกล้ ๆ มาเหน็บไว้ที่สายโอบิคาดเอว สีหน้าเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แอบหนีออกไปทางระเบียง