บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 5 (2/2) หน้า 2
อิทธิรู้ว่าวิภาวีต้องการอะไร “โอครับ”
วิภาวีลูบไล้แผงอกอิทธิ “พี่ใส่แล้วนะ...ถึงตาเธอถอดให้แล้ว”
“เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะรอนะครับ”
“คนอื่นน่ะรอได้... แต่พี่.. รอไม่ได้” วิภาวีดึงอิทธิโดดลงน้ำไปพร้อมกัน
อิทธิ วิภาวีหัวเราะสนุกกัน วิภาวีกับอิทธิมองหน้ากัน วิภาวีเปิดเสื้ออิทธิออก อิทธิเอื้อมมือไปปลดชุดวิภาวีทางด้านหลัง ทั้งสองคลอเคลียกันในน้ำ
โน้ต แพต ฮันนี่ กิ่งแก้ว ดีเจป๊อบนั่งอยู่ที่ศาลาริมหาด
ดีเจป็อบชะเง้อมองหาวิภาวีกับอิทธิ “พี่วิกับน้องอิทธิเนี่ย เปลี่ยนชุดกันน๊านนาน...สงสัยจะไม่ได้เปลี่ยนชุดอย่างเดียว น่าจะเปลี่ยนบรรยากาศด้วย...ฮ็อตขนาดนี้น่าจับไปออกรายการจริงๆ “
โน้ต แพต ฮันนี่เหลือบมองหน้ากัน พนักงานเอาชุด High Tea เข้ามาเสิร์ฟให้ทุกคน
ดีเจป๊อบคิดๆ “จะเล่นประเด็นไหนดีน๊า? เจ้าของหนังสือเต๊าะเด็ก หรือนายแบบตะกายดาวดี”
กิ่งแก้วกระแอม “คนกันเอง เว้นๆกันไว้หน่อยมั้ยจ๊ะ”
“อุ๊ย ขอโทษค่ะพี่กิ่งแก้ว ป๊อบลืมตัว เอะอะสมองทำงานอยู่เรื่อยเลย!”
แพตเปลี่ยนเรื่อง “เอ๊ะ! พี่กิ่งแก้วคะ เดี๋ยวเราจะขึ้นเรือ Sunset Cruise กันกี่โมงนะคะ!?”
“กี่โมงก็ได้จ๊ะ เดี๋ยวรอวิกับอิทธิก่อนดีกว่า”
“ไม่เล่นคู่นู้นมาเล่นคู่นี้ก็ได้” ดีเจป๊อบหันมาหาโน้ตกับแพต “ไหนว่ามาซิ คู่เรามีเรื่องอะไรเด็ดๆให้พี่ไปออกอากาศรึเปล่า?”
“พี่จะเอาเรื่องไหนล่ะคะ” แพตกอดแขนโน้ตแกล้งทำเป็นออเซาะ “เรื่องที่โน้ตดูแลแพตดีมาก หรือเรื่องชุดแต่งงานที่โน้ตช่วยแพตเลือก เอ๊ะ! หรือเรื่องเรือนหอดีโน้ต “
“ดีงาม! มนุษย์ด้านมืดอย่างพี่ ไม่สันทัดแนวนี้อ่ะ”
ทั้งหมดขำๆกัน โน้ต แพต ฮันนี่แอบโล่งอก
ฮันนี่ชวน “งั้นระหว่างรอพี่วิ เราไปถ่ายรูปกันก่อนดีกว่ามั้ยคะ “
“เอาเลยค่ะ! เมื่อกี้ป๊อบเดินผ่านตรงนู้น สวยมว๊าก!!” ดีเจป๊อบเดินนำทุกคนไปทันที
โน้ตแอบเหลือกตาเซ็งๆ ประมาณว่าถ่ายรูปกันอีกแล้ว เห็นกิ่งแก้ว แพต ฮันนี่จะเดินตามดีเจป๊อบไป โน้ตนึกได้
“งั้นทุกคนไปถ่ายกันเลยครับ เดี๋ยวผมเฝ้าของให้เอง”
“ขอบใจจ้ะน้องโน้ต” กิ่งแก้วเดินตามดีเจป๊อบไป
แพตหันมองโน้ตค้อนๆ ฮันนี่เซ็งๆโน้ต ทั้งสองตามกิ่งแก้วไป โน้ตถอนหายใจเหนื่อยๆแล้วหยิบสมุดวาดการ์ตูนขึ้นมาวาดแก้เซ็ง โน้ตคิดๆว่าจะวาดอะไรดี แล้วเห็นว่าวิวตรงหน้าสวยจึงเริ่มลงมือวาด
โน้ตร่างภาพวิวทะเลลงรายละเอียดในรูป รูปวิวเป็นรูปเป็นร่าง โน้ตก็วาดรูปคนลงไปด้วย ซึ่งเป็นรูปจูนที่เป็นตัวการ์ตูน โน้ตชะงักหยุดวาดแล้วมองภาพจูนที่เป็นตัวการ์ตูน “จะไปวาดเค้าอีกทำไมวะ”