บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 11
นางทิพย์ ตอนที่ 11
บทประพันธ์ : แก้วเก้า / บทโทรทัศน์ : ดารากร
นางทิพย์
ในห้องไอซียู เห็นคุณหลวงนอนอยู่ในห้อง เครื่องช่วยหายใจระโยงระยาง สภาพป่วยหนักกว่าที่ผ่านมา
หน้าห้องไอซียู ภาธร รวิปรียามองไป เห็นเจ้าฟ้าทิพฉายยืนอยู่ ผกามอง ผกาเห็นปริตตายืนอยู่ “ปริตตา”
“หนูมาเยี่ยมคุณตาค่ะ”
ผกาน้ำเสียงเจือความน้อยใจ “ขอบใจ ... ที่ยังไม่ลืมครอบครัวเรา”
“หนูไม่เคยลืมคุณตา คุณยาย โดยเฉพาะไม่มีวันลืม” ปริตตาหันไปมอง “อาภาธร”
ผกามอง สายตาปริตตามองภาธรแปลกไป มีแต่ความยั่วยวน ไม่ใช่ความเคารพนับถือเหมือนก่อน
ภาธรสีหน้าอึดอัด ตัดสินใจหันไปทางผกา
“คุณผกาเข้าไปเยี่ยมคุณพ่อก่อนเถอะครับ ผมมีเรื่องต้องคุย” ภาธรมองไปทางปริตตา “กับเค้า”
ผกาพยักหน้ารับ เดินตรงเข้าไปที่ประตูไอซียู พอผกาเดินผ่านร่างปริตตา ปริตตากลายเป็นร่างเจ้าฟ้าทิพฉายที่ยืนอยู่ เจ้าฟ้าทิพฉายจ้องไปที่ภาธรกับรวิปรียา รวิปรียาเห็นสายตาเกลียดชังของเจ้าฟ้าทิพฉาย ผกาเข้าห้องปิดประตู ภาธรมองเจ้าฟ้าทิพฉายแล้วพูดขึ้น
“ผมขอโทษที่ทิ้งคุณ แต่ผมจำเป็นต้องช่วยทินเทพกับรวิปรียาก่อน”
“คุณเป็นคนดีแบบนี้มาตลอด ฉันไม่โกรธหรอก เพราะฉันรู้จักคุณดีกว่า” เจ้าฟ้าทิพฉายเน้น “ทุกคน”
เจ้าฟ้าทิพฉายมองจ้องไปที่รวิปรียา ผู้หญิงสองคนมองปะทะสายตากันตรงๆ
ในห้องพักคนไข้ ทินเทพรู้สึกตัว ขยับตัว ขยับนิ้ว ครางชื่อที่อยู่ในสติตลอดเวลา “น้องหนู”
หน้าห้องไอซียู เจ้าฟ้าทิพฉายมองไปที่ภาธร รวิปรียา
“ไม่ว่านานแค่ไหน ความดีของคุณก็มีไว้ปกป้องดูแลคนอื่น”
เจ้าฟ้าทิพฉายเดินเข้าหาภาธร “ไม่ว่าคนๆนั้นจะทำให้เราเดือดร้อนแค่ไหน”
รวิปรียารู้ได้ถึงความหึงหวงที่แผ่ออกมาทางสายตา ท่าทางเจ้าฟ้าทิพฉาย ภาธรขยับมาบังร่างรวิปรียาไว้ด้วยสัญชาตญาณ “รวิปรียา เข้าไปเยี่ยมคุณพ่อก่อน”
“อย่ากลัวเลย ฉันไม่ทำอะไรรวิปรียาหรอก”
“ฉันจะไม่ทิ้งคุณไว้กับเค้า ในเมื่อคุณเป็นคนดี คนดีก็ไม่ควรจะถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า”