บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 16 หน้า 3
ออฟฟิศนภางค์ นภางค์หงุดหงิด “สรุปว่าไม่ได้!”
“เดี๋ยวนะคะพี่นภางค์.....เอน ลองไปคุยใหม่ไป ลองดูอีกที”
“พอ ๆ ไม่ต้องละ โอเล่เอามาร์คกับกันแล้วกันนะ พี่ตัดสินใจแล้ว ส่วนเอนก็รอหน่อยนะ ถ้ามีโอกาสดี ๆ พี่จะเรียกใช้งาน”
“พี่นภางค์รออีกนิดไม่ได้เหรอคะ เดี๋ยวโอเล่ไปคุยเอง”
“ไม่ละ...เอาตามนี้นะ พี่มีธุระ ไปก่อนหล่ะ” นภางค์ตัดรำคาญโดยการคว้ากระเป๋า เดินออกไปจากห้องทันที
“โอ้ย! ไม่ได้ดั่งใจเล้ย” โอเล่ค้อนเอน “ดูซิขายเด็กตัวเองก็ไม่ได้ ต้องส่งงานให้เด็กนอกสังกัด หักก็ได้ไม่กี่ตังค์ แถมดังขึ้นมาก็ไม่สนเราอีก” เอนเสียดายโอกาสนี้จับใจ
โรงพยาบาล เงินยวงเดินมาเจอหมอตามที่เคาน์เตอร์ หน้าห้องตรวจ หมอตามกำลังเช็คเอกสารอยู่กับพยาบาล
“ขอบคุณนะคะ...”
“เรื่องอะไรครับ”
“ที่คุณเตือนสติฉัน”
“เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นเลี้ยงข้าวดีกว่านะครับ”
“คุณนี่” เงินยวงค้อนขวับ แต่อดยิ้มไม่ได้ เงินยวงเสเดินเข้าห้องไป หมอตามได้แต่มองตามจนพยาบาลอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ หมอเขิน เที่ยงวันเดินเข้ามา “อ้าว คุณเที่ยง มาทำอะไรครับวันนี้”
“ดิฉันโทรแจ้งคุณเที่ยงวันเองค่ะ เรื่องเอกสารรับรองที่คุณหมอเซ็นไว้ ไม่นึกว่าจะเข้ามารับวันนี้เลย”
“อ๋อ... เอกสารรับรองสุขภาพ”
“พอดีผมอยู่แถวนี้พอดีน่ะครับ เลยแวะเข้ามาเอาเลยดีกว่า”
“...นึกว่านัดกับคุณเงินยวงไว้ซะอีก”
เที่ยงวันเอะใจ “คุณเงินยวงไม่อยู่ไม่ใช่เหรอครับ”
“เอ๊ะ! อยู่นี่ครับ เมื่อครู่ยังยืนคุยกับผมอยู่เลย”
“จริงเหรอครับ”
เที่ยงวันเปิดผลัวะเข้ามาในห้องทำงานของเงินยวง
“คุณเที่ยง! อะไรกันคะเนี่ย”
เที่ยงวันเดินเข้าไปจับแขนเงินยวงด้วยความร้อนใจ “คุณยวง...ไม่ได้ไปหัวหินเหรอครับ”
“หัวหิน... เปล่านี่คะ”