บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 16 หน้า 4
“แล้วคุณแม่คุณล่ะ”
“คุณแม่กับป้าหยาดมีนัดกับช่างตัดเสื้อที่บ้าน คงไม่ได้ไปไหน...”
หมอตามวิ่งตามเข้ามา “คุณเที่ยง มีอะไรกันครับ”
“นี่มันอะไรกันคะ คุณเที่ยง”
“คุณเดือน!”
หัวหิน บ้านพักริมทะเลของ มล. ยี่สุ่น ลำธารพาเดือนสิบชมบ้าน บริเวณรอบนอก
“เป็นไงเดือน บ้านสวยมั้ย” เดือนสิบมองไปรอบ ๆ สังเกตว่าไม่มีรถคันอื่นจอดอยู่เลย เดือนสิบมองเข้าไปในบ้าน ก็ไม่มีวี่แววของใครเลยสักคน “เดี๋ยวธารเอากระเป๋าที่รถก่อน แล้วเราเข้าบ้านกันนะ”
“คุณแม่กับน้องยวงละคะ”
“เห็นว่าจะไปไหว้พระ น่าจะไหว้กลับมาแล้วหละ”
“งั้นเดือนขอไปเดินเล่นริมหาดซักพักนะคะ” เดือนสิบไม่รอฟังคำตอบ เดินไปเลย ลำธารเริ่มหงุดหงิด
บนถนนทางไปหัวหิน บนรถเที่ยงวัน เงินยวงเตือน “ขับช้า ๆ หน่อยได้มั้ยคะ คุณเที่ยง”
เที่ยงวันไม่ตอบ มุ่งหน้าสู่หัวหินโดยเร็ว ใจเขาไปถึงก่อนแล้ว “พี่ธารคงไม่คิดจะ...”
ยิ่งเที่ยงวันได้ยินแบบนั้น ยิ่งเหยียบคันเร่ง ๆ ให้เร็วขึ้น “ระวังหน่อยค่ะ คุณเที่ยง”
เงินยวงยึดที่จับไว้แน่นด้วยความกลัว
ห้องนั่งเล่น คอนโดเอน เอนเปิดประตูห้องเข้ามาด้วยความหงุดหงิด ผิดหวัง เอนเดินเข้ามาในห้องนอน ต้องตกใจเล็กน้อย เพราะกิ่งคำยังคงนอนอยู่บนเตียง เอนมองข้าวของที่วางไว้ใกล้ตัวกิ่งคำ แล้วก็ยิ้มออกมาอย่างสมใจ เอนลงนั่งข้าง ๆ กิ่งคำ ค่อย ๆ ไล้มือไปตามใบหน้าของกิ่งคำ จนกิ่งคำสะดุ้งตื่น
“เล่นไปเยอะเลยเหรอครับเนี่ย”
“ตายจริง...กี่โมงแล้วเนี่ย”
“บ่ายแล้วครับ”
“โอย... ปวดหัวจัง ฉันหลับไปนานเลย”
“จะกลับแล้วเหรอครับ”
“กลับไป... ก็ไม่มีความสุข”
“งั้นก็อยู่ต่อสิครับ ที่นี่มีความสุขเยอะแยะ” เอนเขี่ยซองยาให้กิ่งคำ ยิ้มหวานให้หล่อน กิ่งคำมองซองยา