บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 9
ข้ามสีทันดร ตอน 9
บทประพันธ์ : กฤษณา อโศกสิน // บทโทรทัศน์ : กู๊ดโฮป
บ้านสวาทวิมล ริมสระน้ำ ตั้งแต่เกิดเรื่องที่ลานจอดรถ เที่ยงวันก็เอาแต่นั่งซึมและเหม่อลอย สวาทวิมลยืนมองจากระเบียงบ้าน เริ่มไม่สบายใจ ทูลเดินมาสมทบและโอบไหล่ด้วยความเข้าอกเข้าใจ
อดีต เที่ยงวันพาฟานมาเที่ยวทะเล “สวยมั้ยฟาน เที่ยงตั้งใจพาฟานมาโดยเฉพาะเลยนะ”
“พามาทำไม”
“ก็หมู่นี้เที่ยงเห็นฟานอารมณ์ไม่ค่อยดี เที่ยงอยากพาฟานมาเที่ยวให้สบายใจ”
“แล้วคิดว่าฟานจะสบายใจมั้ย”
“อะไรอีกล่ะ เที่ยงทำให้อย่างนี้แล้วฟานยังจะเอาอะไรอีก”
“เที่ยงอย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย เที่ยงก็รู้ว่าฟานไม่สบายใจเรื่องอะไร แค่เที่ยงเลิกยุ่งกับยานั่น ให้ฟานอยู่ที่ไหนฟานก็มีความสุขได้ ไม่ต้องพาฟานมาถึงนี่หรอก”
“เรื่องนั้น ..... ขอเวลาเที่ยงหน่อยนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะเที่ยง” เที่ยงวันเงียบ ตอบไม่ได้ “ก็ตามใจเที่ยงแล้วกัน”
ฟานจะเดินหนี แต่เที่ยงวันกอดฟานไว้ “ทำไมล่ะฟาน .... ฟานไม่รักเที่ยงแล้วเหรอ”
ฟานแกะมือเที่ยงวันออก “ใครจะไปรักลง ....ดูสารรูปเที่ยงสิ ถ้าเที่ยงยังเป็นแบบนี้ ไม่มีใครรักเที่ยงหรอกจำไว้.... ไม่มีใครอยากจะรักเที่ยงหรอก”
บ้านสวาทวิมล บนระเบียงบ้าน
“ลูกกลับมาเป็นแบบนี้อีกแล้ว .... ฉันกลัวจังค่ะ คุณ”
“รอดูไปก่อน ....”
“คุณก็ใจเย็นแบบนี้ทุกที” สวาทวิมลเริ่มจะขึ้นเสียง ทูลบีบไหล่เตือนสติสวาทวิมล
“มันอาจไม่มีอะไรก็ได้ .... อย่าเพิ่งกังวลใจให้มากเลย”
“ฉันดูก็รู้” สวาทวิมลเย็นลง “ต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับหนูเดือนแน่ๆ โธ่เที่ยง ...ห่างออกมาจาก ไอ้ยานรกนั่นได้แล้วแท้ๆ ยังต้องกลับเข้าไปในวังวนนั้นอีก มันเวรกรรมอะไรกันนักกันหนา”
ทูลรู้สึกได้ ว่าสวาทวิมลกำลังจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว ทูลเริ่มไม่สบายใจ