บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 14 หน้า 5
“ตอนนั้น ฉันรู้แต่ว่าต้องไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ไม่ได้คิดว่าอะไรควรไม่ควรหรอก” นิษฐางอนสุดๆ “แล้วฉันกับพี่ผู้กองก็จบกันไปแล้ว เค้าจะโกรธก็ช่างเค้าเถอะ”
เจติยาถอนใจ “ถ้าช่างเค้าจริง แกจะมานั่งร้องไห้กับฉันทำไม” เจติยาโอบบ่าเพื่อนไว้ พลางปลอบโยน “ใจเย็นๆ ก่อน เรื่องนี้ฉันว่ามันมีอะไร แปลกๆ ขอฉันคุยกับพี่ผู้กองก่อน ส่วนแก” หญิงสาวพูดกับเพื่อนด้วยความเห็นใจ “ไปหาที่เงียบๆสงบสติอารมณ์ซักพักละกัน”
นิษฐากลั้นสะอื้น “ฉันต้องไปทำงานกับมูลนิธิที่ต่างจังหวัด 2-3 วันอยู่แล้วล่ะ” พูดแล้วก็ซับน้ำตา
เจติยาบีบไหล่เพื่อนให้กำลังใจ
นิษฐานึกขึ้นได้ถามเจติยาเรื่องสิทธิพร “เออ แกพอจะรู้มั้ย คุณสิทธิพรเค้าเป็นคนยังไง”
“เค้าเป็นเพื่อนคุณต้น ฉันก็ไม่สนิทเท่าไหร่หรอก แกถามทำไม”
นิษฐาหน้าเครียด “เมื่อคืน เค้าบอกชอบฉัน”
เจติยาตกใจ “แล้วแกตอบเค้าไปว่ายังไง”
“แกไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเซเยสหรอก ฉันไม่ใช่พวกอยู่คนเดียวไม่ได้หรอกน่ะ”
เจติยาถอนใจโล่งอก ดีใจที่เพื่อนยังมีสติไม่บุ่มบ่าม
“เมื่อคืน คุณสิทธิพรเค้าพาฉันไปนั่งคุยสงบสติอารมณ์ ตอนแรกเค้าก็ปลอบใจฉันดีๆ แต่ไปๆมาๆก็มาบอกชอบฉันซะงั้น ฉันอึดอัดก็เลยขอให้เค้าพาฉันกลับไปเอารถ แล้วแกรู้มั้ย ว่าเด็กฟางนั่นยังตามมาหาเรื่องฉันที่รถอีกนะ บ้าที่สุดเลย”
เจติยามีสีหน้าเคร่งเครียด ห่วงเพื่อนเพราะไม่รู้ว่าสิทธิพรจะมาไม้ไหนและฟางต้องการอะไรกันแน่
ลาภิณกำลังคุยกับเจติยาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด โดยมีอยุทธ์อยู่ใกล้ๆ
ลาภิณไม่สบายใจ “สิทธิพรก็เป็นเพื่อนที่ดีมากคนนึง แต่เรื่องนิษฐามันไม่เคยพูดให้ฟัง ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคิดจริงจังมากน้อยแค่ไหน”
เจติยาฟังอย่างงี้ ก็ยิ่งไม่สบายใจขึ้น
อยุทธ์คิดหนัก “ส่วนผู้กอง ท่าทางจะไม่ง้อแน่ๆครับ ทิฐิเอาเรื่องเหมือนกัน”
เจติยาตัดสินใจ “สงสัยเจต้องไปเจอเด็กฟางนี่ด้วยตัวเองแล้วล่ะอยากรู้เหมือนกัน ว่าน้องเค้าทำไปเพื่ออะไร”
ลาภิณไม่เห็นด้วย “จะดีเหรอ เรื่องส่วนตัวของเค้า ปล่อยเค้าเคลียร์กันเองไม่ดีกว่าเหรอ”
“เจก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอกค่ะ ถ้าพี่ผู้กองกับฐาไม่ใช่เพื่อนสนิทของเจ ถ้าพวกเค้าจะเลิกกัน ก็ควรเพราะหมดรักกัน ไม่ใช่เพราะเข้าใจผิด” เจติยาเหลือบตามองลาภิณ “หรือจำกันไม่ได้” สีหน้าแววตาเจติยาตัดพ้อ
ลาภิณได้แต่ทอดถอนใจออกมาเบือนหน้ามองไปทางอื่น รู้สึกสับสนอยู่ในใจ
อยุทธ์อาสา “งั้นเดี๋ยวออกเวรแล้ว ผมไปเป็นเพื่อนคุณเจละกัน”
“ขอบคุณค่ะ”
ลาภิณชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าแววตาไม่ค่อยพอใจที่อยุทธ์จะไปกับเจติยา
อยุทธ์พูดกับเจติยา “งั้นเรารีบไปทำงานให้เสร็จกันเถอะครับคุณเจ ออกเวรแล้วจะได้ไปกันเลย”