บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 24

ในบ้านพิมพ์อร อยุทธ์กำลังเล่นงานกสิณด้วยความโกรธจัด

กสิณใจเย็นอธิบาย “ฉันจำเป็นต้องทำ ชีวิตของพ่อเธอแขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้ว ขืนช้ากว่านี้ มันจะสายเกินไป” 

“จำเป็น  ด้วยการทำร้ายคนทุกคนที่ไม่เกี่ยวข้อง แม้แต่คุณฐาอย่างงั้นน่ะเหรอ”

“เวลานี้ ไม่ใช่เวลาที่จะมีเมตตาธรรมนะจ๊ะอยุทธ์  ถ้าเธออยากช่วยพ่อเธอ เธอก็ต้องเห็นแก่ตัว”

อยุทธ์ขบกรามแน่นด้วยความโกรธจัด “ฉันเข้าใจแล้ว ว่าทำไมพี่อรถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วทำไมคุณพ่อถึงได้หวาดกลัวเธอนักหนา” อยุทธ์ชี้หน้า “เธอมันปิศาจชั่ว” 

กสิณหัวเราะชอบใจ “ฉันเกิดจากกิเลสของมนุษย์  ถ้าฉันชั่วร้าย กิเลสของมนุษย์อย่างเธอ ก็คือรากเหง้าแห่งความชั่วร้ายทั้งหมด โดยเฉพาะกิเลสของพ่อกับพี่สาวเธอนั่นแหละ”

อยุทธ์เจ็บใจมากแต่เถียงไม่ออก “ฉันขอสั่ง ในฐานะเจ้าของเหรียญ ห้ามเธอทำร้ายคุณเจ หรือเพื่อนคุณเจอีกเด็ดขาด”

กสิณแสร้งทำเป็นว่าง่าย “ได้สิจ๊ะอยุทธ์ เธอเป็นนายของฉันแล้วนี่”

อยุทธ์ถอนใจพรวดแล้วเดินออกไปอย่างหัวเสีย  กสิณจิกตามองตามพร้อมแสยะปากดูถูก

บรรยากาศตอนเช้าๆ คนเริ่มทยอยมาทำงาน  โอ้เอ้ฉีกกาแฟจากซองใส่แก้วแล้วเดินมากดน้ำร้อนใส่ถ้วยกาแฟ แต่แทนที่น้ำร้อนจากกระติกจะลงแก้วกาแฟ กลับฉีดพุ่งใส่ตัวโอ้เอ้ทันที

“โอ๊ย ร้อนโว้ย ร้อนๆ” โอ้เอ้กระโดดหลบเหยง

ทางด้านทวีกำลังเดินมาตามทาง  ขณะนั้นเองหลอดไฟบนเพดานก็สว่างขึ้นมา ทวีเห็นไฟสว่างก็เดินไปปิดไฟเพื่อความประหยัด  แต่ปิดสวิทซ์แล้วไฟก็ยังไม่ดับทวีก็พยายามปิดใหม่ รวมทั้งกดปิดสวิทซ์อันอื่น แต่ก็ทำให้ไฟดวงนี้ปิดไม่ได้  ทวีได้แต่งง “อะไรวะ”

ทันใดนั้นไฟบนเพดานก็แตกออก เศษแก้วพุ่งใส่ทวีทันที  ทวีตกใจมากแต่ก็หลบไม่ทันได้แต่ยกแขนขึ้นบังหน้า ก้มหน้าหลบพร้อมกับมีสีหน้าเจ็บปวด

ที่ห้องแต่งศพ ทวีซึ่งพันแผลไปทั่ว กับโอ้เอ้ที่ทายาแก้พุพองนั่งอยู่ใกล้ๆกัน  ต่างคนต่างสะบักสะบอมทั้งคู่โดยมีลาภิณ และเจติยายืนดูอยู่ใกล้ๆ

ลาภิณระแวง “ผมว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่แปลกมากนะเจ แถมยังเกิดขึ้นพร้อมกันอีกด้วย”