บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 24 หน้า 4
เจติยารู้สึกแปร่งๆ กับคำพูดลาภิณเล็กน้อย
“มันไม่ใช่ทุกคนหรอกนะที่จะคิดถึงความถูกต้องมาก่อนเหมือนกับเรา”
เจติยาหน้าขรึมลง คิดตามที่ลาภิณพูด
“เจว่าเราสองคนจะทำอะไรเพื่อช่วยพวกเค้าได้บ้างล่ะ”
เจติยาสีหน้าเคร่งเครียดก่อนที่จะหันไปมองลาภิณนิ่ง “ช่วยกำจัดเธอยังไงล่ะกสิณ กำจัดเธอไปซะ ก็จะไม่มีใครต้องเดือดร้อนอีก”
ลาภิณมองเจติยานิ่งอยู่ครู่นึงก่อนจะหัวเราะออกมา ลาภิณหัวเราะชอบใจก่อนจะกลายร่างเป็นกสิณ “ฉลาดมาก เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน”
“ฉันรู้นิสัยคุณต้นดี ไม่ว่าจะเผชิญปัญหาหนักแค่ไหน เค้าจะไม่พูดอะไร ที่ทำให้ฉันเสียกำลังใจเด็ดขาด”
“สรุปว่า ฉันพ่ายแพ้ความรักของพวกเธออีกแล้วสินะ แต่ที่ฉันพูดเมื่อกี๊ ฉันพูดจริงนะ ลองกลับไปคิดดูก็แล้วกัน ว่าเธอจะทนเห็นคนอื่นเดือดร้อนเพราะเธอไปได้อีกนานแค่ไหน ทั้งๆที่เธอสามารถจบปัญหาทุกอย่างได้”
“จบปัญหาตอนนี้ เพื่อรอรับปัญหาใหม่ที่ร้ายแรงยิ่งกว่าน่ะเหรอ”
“รึว่าเธอจะรอให้ทุกคนตายหมดเพราะทิฐิของเธอก็ตามใจนะ เธอเหลือเวลาคิดอีกไม่มากแล้วล่ะเจติยา”
กสิณกลายร่างเป็นควัน แล้วเลือนหายไป เจติยาหน้าเครียดขรึมคิดถึงสิ่งที่กสิณพูด ทบทวนกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัว เพื่อแก้ปัญหา
อยุทธ์เดินมาที่ห้องไอซียูตอนเช้าวันใหม่กำลังจะเข้าไปเยี่ยมพ่อที่อยู่ในห้อง แต่ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงชาครดังขึ้น “ถ้าเป็นผม ผมจะไม่เปิดประตูเข้าไปหรอกนะ”
อยุทธ์หันไปตามเสียง เห็นชาครยืนอยู่ห่างตนไปเล็กน้อย “ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้”
“คุณท่านคงไม่อยากช้ำใจกับการกระทำของลูกอย่างคุณอีกแล้ว”
“นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้เที่ยวมาคิดแทนพ่อของฉัน”
“ผมพูดความจริง ถ้าคุณจะโกรธแล้วส่งไอ้ผีนั่นมาฆ่าผมอีกก็เชิญเลย”
“นี่นายก็ถูกทำร้ายด้วยเหรอ”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย ผมไม่หลงกลลูกไม่ตื้นๆ ของคุณหรอก”
“ฉันไม่ได้ส่งกสิณไปทำร้ายใครทั้งนั้น นายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม.. “
อยุทธ์ยังพูดไม่จบ ชาครก็เห็นวนันต์ที่นอนอยู่ในห้องไอซียูพลิกตัว “คุณท่าน”
อยุทธ์หันไปมองตาม เห็นพ่อขยับตัวได้รีบเข้าไปในห้องทันทีโดยมีชาครรีบตามเข้าไปเช่นกัน อยุทธ์รีบเข้าไปจับมือวนันต์พร้อมเรียก “คุณพ่อครับ ได้ยินที่ผมมั้ยครับ”
วนันต์ค่อยๆลืมตาขึ้น “อยุทธ์”
“ครับ ผมเองครับคุณพ่อ”
“ปล่อย ปล่อยพ่อ” วนันต์พูดด้วยเสียงค่อยด้วยความอ่อนแรง