บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 7 หน้า 5
“ไม่ปล่อย มึงคิดว่ากู จะยอมให้มึงทิ้งกูไปง่ายๆงั้นเหรอะ ถ้ามึงไม่คืนดีกับกู กูจะฆ่ามึง แล้วกูจะทำลายทุกคนที่มึงรักให้หมด”
หิรัญเข้าบีบคอเรนี่ทันที เรนี่กลัวสุดๆพยายามดิ้นรน มือปัดป่ายไปที่ใบหน้าหิรัญ แต่ก็สู้แรงไม่ไหว แถมถูกบีบคอทำให้ส่งเสียงขอความช่วยเหลือไม่ได้
หิรัญดันร่างของเรนี่ไปที่กำแพงกั้นอาคารจอดรถ ก่อนจะผลักเรนี่ตกจากอาคารจอดรถลงไปอย่างเลือดเย็น เสียงกรีดร้องหวาดกลัวของเรนี่ดังก้องตามมา
หิรัญมีสีหน้าสมน้ำหน้าสะใจเหมือนคนขาดสติ ถุยหมากฝรั่งที่เคี้ยวอยู่ลงข้างทางด้วยอารมณ์ดูถูก ก่อนที่เขาจะได้สติกลับมาว่าตนได้ฆ่าคนตาย รีบหันมองซ้ายขวาแล้ววิ่งหนีออกไป
เจติยากำลังคุยกับเรนี่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่มุมหนึ่งของโรงพยาบาล
“ตอนแรก ฉันคิดว่าเค้าฆ่าฉันแล้วก็คงพอใจ ฉันเลยอยากให้เรื่องมันจบ แต่ฉันคิดผิด เค้าทำอย่างที่เค้าพูดไว้จริงๆ เค้าตามทำร้ายทุกคนที่ฉันรัก”
“โรคจิตชัดๆ”
“หิรัญเค้าถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก จนเค้าเป็นคนแพ้ไม่เป็น คุณเองก็ต้องระวังตัวให้มากนะคะ ถ้าเค้ารู้ว่าคุณรู้เรื่องนี้ คุณก็อาจจะโดนลูกหลงไปด้วย คนอย่างเค้าไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้น ฉันถึงไม่เล่าให้คุณฟังตั้งแต่แรก”
“ฉันจะระวังตัวค่ะ แต่ยังไงเราก็ต้องจับเค้าเข้าคุกให้ได้ ไม่ใช่แค่ทวงความเป็นธรรมให้คุณเท่านั้น แต่จะได้ป้องกันไม่ให้เค้าไปทำร้ายคนอื่นต่ออีก” เจติยาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
ภายในโรงพักตอนเช้าเจติยาเดินคุยกับนวัชออกมาจากข้างใน
“พี่ได้ดูกล้องวงจรปิดแล้ว ตอนเกิดเหตุ คุณอยุทธ์รอแฟนเค้าอยู่ที่ร้านกาแฟใกล้ๆที่เกิดเหตุอยู่เป็นชั่วโมง เพราะฉะนั้น เรื่องที่เค้าเป็นฆาตกรตัดทิ้งไปได้เลย”
“แล้วเรามีทางจับนายหิรัญมาลงโทษได้มั้ยคะ”
“ถ้าเป็นอย่างที่เจเล่า เราต้องหาหลักฐานให้รัดกุม เพราะพ่อของนายนั่นใหญ่โตเอาเรื่อง ถ้าพลาดขึ้นมาล่ะก็ โดนฟ้องกันระนาวแน่”
“ระดับพี่ผู้กองแล้ว ไม่พลาดหรอกค่ะ แต่ถ้าโดนฟ้องขึ้นมาจริงๆ พี่ก็มีแฟนเป็นเศรษฐีอยู่แล้วนี่คะ จะกลัวอะไร”
“ก็กลัวแฟนด่าน่ะสิ เออ แล้วนี่คุณต้นยังไม่ออกจากโรงพยาบาลอีกเหรอ ถึงมาหาพี่แต่เช้าได้”
เจติยาฟังนวัชพูดเรื่องออกจากโรงพยาบาลก็หน้าเสียไปทันที “อุ๊ย เจลืมสนิทเลย คุณต้นออกจากโรงพยาบาลวันนี้แหละค่ะ”