บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 5
ที่โรงแรมริมทะเล ดินกับรันมาฮันนีมูน ทั้งสองนอนอยู่บนเตียงนอนด้วยกัน
ดินออดอ้อน “นี่เป็นความจริงหรือว่าผมอยู่ในฝันกันแน่นะ ที่มีสาวสวยที่ผมรักมากอยู่เคียงข้างอย่างนี้” รันตบหน้าดินกึ่งหยอก ดินตกใจ “ตบผมทำไมน่ะรัน”
“ก็ช่วยดินพิสูจน์ว่าไม่ได้ฝันไปไงคะ”
“พิสูจน์ด้วยวิธีอื่นก็ได้” พูดจบดินก็หอมแก้มรัน
รันเคลิ้ม “นี่รันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยคะ”
“ผมช่วยพิสูจน์อีกทีก็ได้” แล้วดินก็หอมแก้มรันอีก ทั้งสองนอนกอดกันมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีวิวทะเลสวยงาม “ผมไม่เคยคิดเลยว่า จะมาถึงตรงจุดนี้ได้ ผมกำพร้าพ่อแม่ อยู่คนเดียวมาตลอด ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน มีเพียงบอส พี่คุกกี้กับร๊อคที่เหมือนเป็นครอบครัวของผม”
“แต่ตอนนี้ดินมีรันแล้ว เรามาสร้างครอบครัวของเราด้วยกันนะ”
“ผมอยากนอนกอดรันอยู่อย่างนี้ตลอดไปจัง ไม่ต้องลุกไปไหน ไม่ต้องทำอะไร”
“แต่รันต้องไปแล้วค่ะ”
“จะรีบไปไหนละรัน อยู่ต่ออีกหน่อยนะ”
“อยู่ไม่ได้ค่ะ รันต้องไปเข้าห้องน้ำ” รันลุกขึ้น
ดินดึงรันเข้ามาหาแล้วเอาผ้าห่มคลุมโปง ทั้งสองกุ๊กกิ๊กกันในผ้าห่ม
รูมเซอร์วิสมาเคาะประตูห้อง “รูมเซอร์วิสครับ”
ดินกับรันออกจากผ้าห่ม พนักงานเปิดประตูเข็นรถเข็นถาดอาหารมีฝาปิดเข้ามา
ดินสงสัย “รันโทรสั่งอาหารตั้งแต่ตอนไหนน่ะ”
รันส่ายหน้าปฏิเสธ พนักงานรีบหันมาบอกดิน “เป็นบริการพิเศษจากบอสสำหรับคุณผู้ชายโดยเฉพาะครับ” พนักงานส่งสายตามองดินเหมือนส่งสัญญาณบอกอะไรบางอย่าง ดินมองแล้วพอจะเดาอะไรได้
“อะไรพิเศษกันนะ” รันทำท่าจะเปิดฝาอาหาร
ดินรีบห้าม “รันไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า อั้นไว้เดี๋ยวกระเพาะปัสสาวะอักเสบนะ”
รันลุกไปเข้าห้องน้ำ ดินรีบเปิดฝาอาหารแล้วเจอเครื่องดักฟัง พร้อมกับข้อความจากบอส
“ขอโทษด้วยที่รบกวนเวลาโรแมนติก ทีมข่าวกรองทราบข่าวด่วนว่า ยศพลส่งอินทิราคู่รักของเขาให้มาติดต่อกับคังงัมดัก นักค้าอาวุธรายใหญ่ที่ห้องพักข้างๆ คุณ เรายังไม่รู้ว่าทั้งสองมาพูดคุยกันเรื่องอะไร แต่คิดว่ายศพล