บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 24 (ตอนจบ)
บ้านรินดารา เริงตะวันกำลังนวดให้สุรินทร์ สุรินทร์แข็งแรงขึ้นมาก เรืองนภากับดวงดาวช่วยกันตั้งโต๊ะอาหาร โทรทัศน์ที่ตั้งอยู่กลางโถงบ้านเปิดทิ้งไว้
ภาพในโทรทัศน์ตัดเข้ารายงานข่าว “มีรายงานด่วนเข้ามาจากประเทศญี่ปุ่นว่ามีพายุหิมะเกิดขึ้นอย่างฉับพลันที่เมืองสึกิ ในประเทศญี่ปุ่น
เริงตะวันหันไปมองที่โทรทัศน์ “เมืองสึกิ” เริงตะวันตะโกนเรียก “พ่อจ๋าแม่จ๋า นี่มันเมืองที่พี่ดาราอยู่นี่จ๊ะ ข่าวเขาว่ามีพายุหิมะถล่มจ้ะ”
สุรินทร์ ดวงดาว และเรืองนภาพากันเข้ามาดูที่หน้าจอทีวี
ภาพบนโทรทัศน์เป็นภาพพายุหิมะตกลงมากลางถนนเมืองสึกิ หิมะตกอย่างหนัก ผู้คนพากันวิ่งหลบเข้าอาคาร
“พายุหิมะทำท่าจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป ตอนนี้ทางการไม่สามารถเข้าไปอพยพผู้คนที่อยู่ในเมืองออกมาได้ เพราะหิมะปกคลุมถนน สะพานต่างๆ หมดแล้ว การสื่อสารทุกอย่างถูกตัดขาด”
ดวงดาวตกใจมือไม้อ่อน จึงทำจานข้าวที่ถืออยู่ตกพื้นเพล้ง ! แล้วยืนไม่อยู่จะเป็นลม
“แม่” สุรินทร์ และลูกสองคนปราดเข้าไปประคองดวงดาวที่หน้าซีดเผือด
ดวงดาวบอกกับสุรินทร์อย่างตื่นตระหนก “พี่ ดาราจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ชั้นเป็นห่วงลูก เราจะทำยังไงกันดี”
“ใจเย็นๆ นะ ลูกเราเป็นคนดี ความดีจะคุ้มครองลูกเราให้ปลอดภัย” ทุกคนไม่สบายใจ
ภายในคฤหาสน์มิยาคาวะ อาคิระในชุดเสื้อโค้ทหนายาวถือเสื้อกันหนาวอีกตัวไว้ในมือ ย่ามิกิกับไอเดินเข้ามาในห้องด้วยกัน
พออาคิระเห็นย่ามิกิก็รีบเอาเสื้อเข้าไปให้ “คุณย่าใส่เสื้อกันหนาวไว้นะครับ อากาศเย็นขึ้นทุกทีผมกลัวว่าเครื่องทำความร้อนในบ้านเราจะรับไม่ไหว”
ย่ามิกิส่งเสื้อให้ไอ “ไอใส่ก่อนเถอะ เดี๋ยวย่าค่อยไปเอาตัวใหม่”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณย่าใส่เถอะค่ะ”
“ไอนั่นแหละใส่ อย่าลืมว่าไอไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ต้องดูแลรักษาตัวเองให้มากๆ”
ไอซึ้งใจ “ค่ะคุณย่า”
อาคิระเห็นอาการของไอกับย่ามิกิก็มองกันอย่างแปลกใจ “มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ”
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ”