บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 17
ที่บริเวณศาลเทพเจ้า กลางคืนจันทร์เสี้ยววังเวง นานะเกาะหลังนารูตะที่ถือไฟฉายส่องเข้ามา “หาเจอรึยัง”
“เพิ่งจะเดินออกมาหาเองนะนานะ”
“ชั้นว่ามันก็อยู่แถวๆนี้แหละ”
“ตกลงกระเป๋าสตางค์ใครที่หายกันแน่ เอาแต่ชี้นิ้วสั่งแบบนี้ หาเองแล้วกัน”
“เดี๋ยวสิ...ช่วยชั้นหาหน่อยไม่ได้เหรอไง”
“กับอีแค่กระเป๋าสตางค์ใบเดียวยังรักษาไว้ไม่ได้”
“แหม..วันนี้ชั้นวุ่นตามคุณหนูจะไปทันระวังได้ยังไง ไม่เหมือนแกนี่มีหน้าที่แค่ขับรถอย่างเดียว”
“ก็ได้ๆ..แต่ชั้นว่าไม่น่าอยู่แถวนี้หรอก..หาจนทั่วหมดแล้วแบบนี้ ลองคิดดูดีๆว่าไปตกอยู่ที่อื่นรึเปล่า”
นานะคิดอยู่ครู่ “วันนี้ชั้นไปตามคุณหนูที่บ่อน้ำกับป้าเคโกะ”
“งั้นไปหาที่นั่นกัน”
นานะชะงัก “จะดีเหรอ ชั้นยังขวัญหายเรื่องคุณรินดาราเจอผีแถวนั้นอยู่เลยนะ”
“มากันสองคนจะกลัวอะไร” แล้วนารูตะก็เดินนำไปทางบ่อน้ำทันที นานะสีหน้าหวาดๆแต่ก็รีบเดินตาม
นารูตะส่องไฟฉายพานานะเข้ามาหากระเป๋าสตางค์ตรงบริเวณบ่อน้ำ ระหว่างนั้นทั้งคู่ได้ยินเสียงเด็ก ร้องเพลงกล่อมเด็กดังแว่วๆ “คิรา คิรา ฮิคารุ โอโซรา โน โฮชิโย มาบาทาคิ ชิเตวา มินน่า โว มิเตรู คิรา คิรา ฮิคารุ โอโซรา โน โฮชิโย”
“นารูตะ..แก..แกได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า”
“ได้ยิน..เสียงเด็กร้องเพลง ดังมาจากแถวๆนี้”
นารูตะกับนานะช่วยกันสอดส่ายตามองหา
ระหว่างนั้นฮิโตชิค่อยๆปีนขึ้นมาจากบ่อน้ำแล้วนั่งแกว่งขา “หาอะไรกันอยู่เหรอครับ”
นารูตะกับนานะชะงักหันมาเห็นก็ตกใจ “ไอ้หนู...ไปนั่งทำอะไรตรงนั้น เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก..ลงมานี่”
“ผมมาเล่นที่นี่บ่อยๆ ไม่ตกลงไปหรอกครับ”
“แล้วมาจากไหนเนี่ย..อยู่ๆโผล่เข้ามาที่นี่ได้ยังไง”
ฮิโตชิชี้ไปในบ่อ “ผมมาจากในนั้นครับ”
“ในบ่อน้ำนั่นน่ะเหรอ..เอาแล้วไง..เจอเด็กกวนตีนเข้าให้แล้ว” นารูตะเข้าไปเขกกะบาลฮิโตชิทันที “นี่แน่ะ..เพื่อนเล่นเหรอไงไอ้เด็กบ้า แอบเข้ามาเล่นในที่ของคนอื่นแล้วยังกวนตีน แบบนี้มันต้องพาไปส่งบ้าน”