บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 2
ในห้องเก็บศพของโรงพยาบาล อาคิระในชุดสูทสีดำสนิทกับย่ามิกิในชุดกิโมโนสีดำเรียบๆ ค่อยๆ เปิดผ้าคลุมศพ ออก เห็นศพของอากิฮาระพี่ชายของอาคิระที่นอนสงบนิ่ง
“พี่..พี่ชายครับ” อาคิระน้ำตาคลอเบ้าอยู่ข้างศพ
ย่ามิกิเข้ามาจับมือหลานชายอย่างปลอบใจ “บอกลาพี่ชายของหลานเถอะอาคิระ"
อาคิระกำหมัดแน่นน้ำตารื้น “ถ้าผมอยู่ด้วยก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้”
“อาคิระ...มันเป็นอุบัติเหตุนะ”
“คุณย่าเชื่ออย่างนั้นเหรอครับ” มิกิเงียบ “ที่คนในตระกูลมิยาคาวะของเราต่างล้มหายตายจากไป ผมไม่เคยเชื่อว่ามันจะเป็นอุบัติเหตุเลยสักครั้ง..แต่เป็นฝีมือของพวก”
มิกิขัด “อาคิระ!! อย่าพูดในสิ่งที่เราพิสูจน์ไม่ได้”
“แต่ว่า”
“หลานจะได้บอกลาพี่ชายเป็นครั้งสุดท้าย เพราะฉะนั้น..ควรให้เขาจากไปอย่างหมดห่วง ย่าขอร้องนะ..อาคิระ”
อาคิระนิ่งไปอย่างเก็บกดอารมณ์ ก่อนจะยอมทำตามที่ย่าขอ หันมาที่ศพของพี่ชายแล้วโค้งคำนับ “ผมสัญญาครับพี่ชาย ผมจะดูแลทุกคนในตระกูลของเราให้ดีที่สุด โดยเฉพาะกับอายูมิ ผมจะปกป้องเธอด้วยชีวิตของผม ลาก่อนครับพี่ชาย” อาคิระก้มหัวให้พี่ชายอย่างสุดซึ้งก่อนจะเงยขึ้นมาเอาผ้าคลุมศพกลับไปเหมือนเดิม
ระหว่างนั้นพยาบาลเข้ามา พยาบาลโค้งขอโทษย่ามิกิ “ขอโทษด้วยนะคะคุณมิยาคาวะ คุณหมอให้มาตาม มีเรื่องอยากปรึกษาเกี่ยวกับอาการของหนูอายูมิค่ะ”
อาคิระกับย่ามิกิหันมามองหน้ากันด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี
ที่หน้าห้องพักฟื้นอาคิระกับย่ามิกิรีบพากันเข้ามาเจอคุณหมอที่รออยู่ “อายูมิเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”
“เริ่มจะรู้สึกตัวแล้วครับ”
มิกิดีใจ “งั้นก็หมายความว่าอายูมิปลอดภัยใช่มั้ยคะ”
“ถ้าเป็นอาการบาดแผลตามร่างกาย ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้น่าเป็นห่วงครับ”
อาคิระสงสัย “หมายความว่ายังไงครับ..มีอะไรผิดปกติกับอายูมิเหรอครับหมอ”
หมอมองทั้งสองคนอย่างหนักใจ “คุณมิยาคาวะครับ..หมออยากให้พวกคุณเป็นคนอธิบายกับหนูอายูมิเอง เพราะ
จากนี้ไปหนูอายูมิอาจจะไม่เหมือนเดิมอีก”
“อายูมิเป็นอะไรครับหมอ” หมอกับอาคิระมองหน้ากัน