บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 11 หน้า 3
“ผีเด็กกับผีผู้หญิงคอยาว ?..คุณแน่ใจนะว่าเป็นผีสองตัวนั่นจริงๆ”
รินดาราสนใจ “แน่ใจสิ.. ถามแบบนี้..หรือว่าที่บ้านคุณเคยมีคนโดนหลอกมาแล้ว”
“ไม่มี..และก็คิดว่าไม่น่าจะมีใครโดนหลอก เพราะผีเด็กกับผีผู้หญิงคอยาวที่คุณพูดถึง เป็นผีในตำนานปรัมปราที่เขาเอาไว้หลอกเด็กๆ”
รินดาราชะงัก “คุณอาคิระ !! คุณหาว่าชั้นตาฝาดเพ้อเจ้อเอาตำนานปรัมปรามาโกหกคุณเหรอ”
“ผมยังไม่ได้พูดสักคำว่าคุณเพ้อเจ้อ..ผมแค่พยายามจะอธิบาย”
อาคิระโดนผลักออกมาจากห้อง รินดาราเลื่อนบานเลื่อนใส่หน้าเขา..ปัง !!!
“เดี๋ยวสิรินดารา..ผมยังคุยกับคุณไม่เสร็จเลย”
รินดาราเลื่อนประตูออกมาชักสีหน้าใส่ “ชั้นไม่มีอะไรจะคุยกับคุณอีก กลับไปซะ..ชั้นจะนอน”
“แล้วคุณหายกลัวแล้วเหรอ”
“ยัง..แต่ขอชั้นอยู่คนเดียวดีกว่าอยู่กับคนที่ไม่เคยเชื่อใจคนอื่นอย่างคุณดีกว่า” รินดาราปิดประตูใส่หน้าอาคิระอีกที อาคิระนิ่งไปหน้าเซ็งๆ
หอคอยกลางคืน ในห้องโฮชิโนโอจิ
ย่ามิกิกับโฮชิโนโอจิคุยกัน “มันน่าแปลกมากเลยนะคะท่านชาย ที่คุณรินดารามาเจอเรื่องประหลาดๆแบบนี้ ทั้งๆที่ คนในบ้านก็ไม่เคยมีใครเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน”
“แต่ชั้นว่าก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฮิคาริจะโกหกเรานะมิกิ”
“ดิชั้นก็ไม่คิดว่าเธอจะสร้างเรื่องโกหกหรอกค่ะ..แค่รู้สึกแปลกใจและพาลจะเป็นห่วงเธอ”
“ไม่ต้องห่วงหรอกมิกิ ชั้นไม่ยอมให้ฮิคาริเป็นอะไรไปแน่ ว่าแต่อาการของมิกิล่ะเป็นยังไง”
“ดิชั้นไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ แล้วคุณยูกิล่ะคะ คุยอะไรกับท่านชายบ้าง พอจะมีข้อมูลอะไรให้ดิชั้นออกแบบกิโมโนให้เธอบ้าง”
“ยูกิเป็นผู้หญิงที่แปลก หลังจากได้คุยกัน มีหลายอย่างที่ทำให้รู้สึกว่าเธอน่าสนใจ..เธอเล่าว่าเคยเกือบจบชีวิตเพราะความรัก ตรงกับที่ชั้นเคยเห็นวิญญาณของเธอตอนไปที่โรงพยาบาล”
“โธ่...งั้นเธอก็น่าสงสารมากเลยนะคะ แต่เห็นท่านชายได้คุยกับคนอื่นแบบนี้บ้าง ดิชั้นก็รู้สึกดี วันหลังจะได้นัดให้เธอมาพบกับท่านชายอีก” ย่ามิกิพูดออกไปเหมือนไม่ค่อยเป็นตัวเอง จนทำให้โฮชิโนโอจิรู้สึกแปลกใจ “ดิชั้นไม่รบกวนท่านชายแล้วดีกว่า ว่าจะไปออกแบบลายกิโมโนให้คุณยูกิต่อ พักผ่อนนะคะท่านชาย”
ย่ามิกิโน้มศีรษะแล้วจะเดินออกจากห้อง โฮชิโนโอจิมองตามย่ามิกิด้วยสีหน้าแปลกใจสงสัยในท่าทางของเธอที่ดูใส่ใจยูกิมาก เลยเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อนมิกิ”
“คะท่านชาย”
โฮชิโนโอจิไม่แน่ใจในความสงสัย “ไม่มีอะไร..พักผ่อนเถอะ”