บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 7 หน้า 2
ยูกิแสยะยิ้มรับด้วยใบหน้าซีดขาว ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีฟ้าเข้มๆและจับลูกน้องมาโกโตะไว้แน่น
ลูกน้องกลัวลนลาน “นาย..นาย..นายครับ..ช่วยผมด้วย..ช่วยผมด้วย”
ยูกิจับลูกน้องมาโกโตะหันหน้ามาทางตัวเอง แล้วค่อยๆอ้าปากออกกว้าง..กว้าง..และกว้างจนน่าสยดสยอง จากนั้นกิเลสของลูกน้องมาโกโตะก็ค่อยๆถูกดูดออกจากร่างกายแล้วลอยละล่องเข้าไปในปากของยูกิช้าๆ
ภาพอันน่าสยดสยองเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตามาโกโตะ ชวนขนลุกขนพองขาแข็งดวงตาเบิกโพลง
ในห้องสตูดิโอทำงานของริเอะ มีหุ่นลองเสื้ออยู่สองสามชุด และโต๊ะวาดแบบเสื้อผ้า ริเอะกำลังนั่งทำงาน ร่างแบบเสื้อผ้าแฟชั่นอยู่ แล้วรู้สึกถึงความหนาวเย็นขึ้นมาอย่างฉับพลัน แก้วน้ำเปล่าที่วางอยู่บนโต๊ะค่อยๆกลายเป็นน้ำแข็งช้าๆ แต่ริเอะไม่ทันหันไปมองเพราะตะโกนเรียกคนรับใช้ “เข้ามาหน่อยสิ!”
คนรับใช้เข้ามา “คะ คุณริเอะ”
“ใครสั่งให้ไปปรับแอร์ หนาวจะตายอยู่แล้ว”
“เปล่าค่ะ..ไม่มีใครไปปรับแอร์เลยนี่คะคุณ” คนรับใช้พูดไปก็หนาวเหมือนกัน “สงสัยแอร์จะเสีย”
“งั้นก็รีบไปดูสิ..หนาวแบบนี้แล้วชั้นจะนั่งทำงานได้ยังไง”
“ค่ะๆๆ”
“เดี๋ยว..แล้วคุณพ่อล่ะ”
“อยู่ที่ห้องทำงานค่ะ กับแขกผู้หญิงที่มาเมื่อวันก่อน”
“นังยูกินั่นน่ะเหรอ” ริเอะสีหน้าแปลกใจสงสัย ว่าทำไมยูกิถึงยังมาที่นี่อีก
ลูกน้องมาโกโตะกลายเป็นซากศพแห้งๆเหมือนถูกแช่แข็งตายอย่างน่าสยดสยอง นอนตายต่อหน้าต่อตามาโกโตะ ยูกิก้าวข้ามศพของลูกน้องมาโกโตะแล้วเดินเข้าหาอย่างน่ากลัว
“แก..แกไม่ใช่ยูกิ”
“ทำไมชั้นจะไม่ใช่ยูกิ..ก็ชั้นนี่ไง..ยูกิ ผู้หญิงที่เทิดทูนความรักอย่างสุดหัวใจ แต่สุดท้ายก็ต้องตายเพราะความรัก ที่
แกเป็นคนทำลายมันไงมาโกโตะ ชินเอบะ..หึๆๆๆๆ”
มาโกโตะอึ้ง “ถ้า..ถ้ายูกิตายแล้ว..แล้ว..แล้วแก..แกเป็นใคร ?”
ยูกิหัวเราะอย่างสยดสยองน่ากลัว แล้วยื่นมือไปบีบคอมาโกโตะอย่างแรง มาโกโตะพยายามดิ้นแต่สู้แรงไม่ได้
“อย่า..อย่า”
ยูกิยื่นหน้าเหมือนจะดูดพลังชีวิตของมาโกโตะอย่างศพอื่นๆ แต่กลับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วปล่อยมาโกโตะ มาโกโตะรีบคลานถอยไปจนชิดห้อง ยูกิเข้าไปใกล้ ความเย็นยะเยือกในห้องทำให้ลมหายใจของมาโกโตะออกมาเป็นควันระหว่างที่คุยกับยูกิ
“แกยังตายไม่ได้หรอกมาโกโตะ แกต้องมีชีวิตอยู่เพื่อชดใช้ความเลวที่แกทำไว้กับยูกิ”
“อยากได้อะไร..เงินเหรอ..เอาไปเลย..อยากได้เท่าไหร่บอกมา”