บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 6 หน้า 3
“ครับท่านชาย” โชกุนพาฮานะเข้าบ้าน โฮชิโนโอจิยังยืนอยู่ที่สวนมองหิมะที่โปรยปรายลงมาด้วยสีหน้ากังวล
ที่ศาลเทพเจ้า ยูกิในชุดกิโมโนสีสวยสดใสกางร่มกันแดดกระดาษสาสีแดง เดินใบหน้าเปื้อนยิ้มมีความสุข ยูกิแวะตักน้ำล้างมือซ้ายขวา เทน้ำใส่มือนิดหน่อยแล้วบ้วนทิ้ง เหลือน้ำสุดท้ายในกระบวยนิดหน่อยไว้ล้างด้ามกระบวยตักน้ำ เป็นอันเสร็จพิธีชำระล้างความสะอาดก่อนเข้าไปไหว้ศาลเทพเจ้าด้านใน ยูกิเดินมาหยุดที่หน้าศาลเจ้า พนมมือไหว้ขอพรอธิษฐาน จากนั้นตบมือสองที ทำสองครั้งแล้วโยนเหรียญ 5 เยนลงไปที่กล่องไม้ข้างหน้าเพื่อให้คำอธิษฐานเป็นจริง ใบหน้าของยูกิเปื้อนยิ้มอย่างมีความหวังเป็นอย่างมาก
ยูกิมีความหวัง เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ หลังจากที่มาโกโตะรับกรรไกรจากมือยูกิ มาวางลงที่โต๊ะทำงาน และเริ่มกล่อมให้ยูกิใจอ่อน ยูกิน้ำตาคลอ “ชั้นขอโทษนะคะมาโกโตะ ชั้นไม่น่าทำแบบนี้เลย”
“ไม่เป็นไรหรอกยูกิ..ชั้นเข้าใจเธอ”
“คุณไม่โกรธชั้นนะคะ”
“ไม่หรอก ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เธอหรอกยูกิ แต่มันอยู่ที่ชั้นเองต่างหาก ชั้นน่าจะบอกเธอมาตั้งนานแล้ว”
“ปัญหาอะไรคะ”
“ริเอะมีปัญหากลับมาจากฝรั่งเศส ถูกไอ้ผู้ชายที่ริเอะรักหัวปักหัวปำทำร้ายจิตใจกลับมา ในฐานะพ่อชั้นต้องดูแลลูกสาวให้ผ่านพ้นช่วงวิกฤตไปให้ได้”
“ชั้นพร้อมจะเป็นแม่ให้ริเอะ ชั้นช่วยดูแลเธอให้คุณได้นะคะ”
“แต่เธอก็เห็นว่าริเอะแสดงท่าทียังไงที่เห็นเธอ”
“งั้นให้ชั้นไปอธิบายให้เธอฟังว่าชั้นรักคุณมากแค่ไหน และจะได้ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอต้องบาดเจ็บ”
“ไม่ต้องหรอกชั้นจะอธิบายให้ริเอะฟังเอง เอาเป็นว่าเธอไปรอชั้นก่อน หลังจากที่ชั้นคุยกับริเอะเสร็จ ชั้นจะไปพบเธอ”
“จริงนะคะมาโกโตะ”
“จริงสิ..ผมคุยกับริเอะได้แน่นอน ไปรอผมนะ..ผมสัญญา”
ยูกิสีหน้าดีใจขึ้นมาทันทีสวมกอดมาโกโตะด้วยสีหน้ามีความหวัง โดยไม่เห็นว่าใบหน้าของมาโกโตะซ่อนความ ร้ายกาจบางอย่างเอาไว้
ยูกิไหว้ศาลเจ้าขอพรเสร็จ ก็เดินกางร่มข้ามสะพานแดง หยุดมองชื่นชมผู้คนที่มาเดินเล่นเที่ยวชมความสวยงามของสวน เห็นหนุ่มสาวควงแขนกันเดินเล่นเย้าหยอกมีความสุข ก็พลอยยิ้มอิ่มเอิบไปด้วยความหวัง แต่เวลาที่ยูกิมารอ มันนานจนเริ่มกังวลจึงกดโทรศัพท์โทรออก
ในห้องทำงานมาโกโตะยังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานสีหน้านิ่งเฉยแต่แฝงความเหี้ยมเกรียมไร้หัวใจ มาโกโตะพูดโทรศัพท์
“ผมคุยกับริเอะเรียบร้อยแล้ว..เธอเข้าใจและยินดีที่ผมจะแต่งงาน”