บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 19 หน้า 3
“ไม่ค่ะ ชั้นไม่เป็นอะไรค่ะ” แววตารินดาราอ่อนโยน “ขอบคุณนะคะ”
อาคิระพยักหน้ารับและมองรินดาราตอบ ด้วยแววตาอ่อนโยนเช่นกัน แล้วรินดาราก็ขยับตัวลงจากรถ อาคิระถอยให้รินดาราออกมา จึงเห็นว่าเคนจิกำลังก้มตัวดูยางล้อรถแบนแฟ่บติดพื้น
“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น เคนจิหักรถหลบอะไร”
“สุนัข” เคนจิมองไปที่ทุ่งนาตรงตำแหน่งที่เห็นสุนัขวิ่งตัดหน้าไป “แต่มันคงวิ่งหนีไปแล้ว”
“สุนัข ? ผมไม่เห็นเลยนะ”
“นั่นสิ..ชั้นก็ไม่เห็น เคนจิตาฝาดหรือเปล่า”
เคนจิส่ายหน้ามั่นใจว่าไม่ได้ตาฝาดกนที่สายตาจะเหลือบไปมองบนพื้น “นี่ไง..รอยเท้าของมัน ยังใหม่ๆอยู่เลย”
เคนจิย่อตัวลงดูรอยเท้าบนดินชื้น เป็นรอยเท้าสุนัขที่มีช่วงเล็บแหลมเรียวกว่ารอยเท้าสุนัขทั่วไป อาคิระช่วยดู
“รอยปลายเล็บเท้าแหลมเรียวแบบนี้ ไม่ใช่สุนัขธรรมดาแล้ว เหมือนรอยเท้าสุนัขจิ้งจอกมากกว่า”
“สุนัขจิ้งจอก ?!” อาคิระพยักหน้ากับรินดาราอย่างหวั่นใจ “ฮิเดะ!”
อาคิระเริ่มหน้าเครียดมองไปที่ยางรถยนต์แบนแฟ่บ แล้วตัดสินใจมุ่งหน้าวิ่งไปที่บ้านป้าอังทันที รินดาราวิ่งตาม
“รินจัง ! คุณอาคิระ !”
บ้านป้าอัง ประตูบ้านเปิดผ่างออก..ฮิเดโนริยืนอยู่หน้าประตูบ้านและยิ้มร้ายสมใจ
อาคิระกับรินดาราวิ่งไปที่บ้านป้าอังอย่างเร็วที่สุด
ฮิเดโนริรื้อค้นหาผ้าไหมที่ปักด้วยเส้นไหมขนนกกระเรียนทองคำไปตามตู้เสื้อผ้าลิ้นชักโต๊ะเตียง “อยู่ไหนวะ!”
เมื่อไม่เจอฮิเดโนริก็เคลื่อนย้ายไปค้นอีกจุดได้อย่างว่องไวเกินมนุษย์ปกติ
อาคิระ รินดาราวิ่งเข้ามาในเขตบ้านของป้าอังซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้น...ไม่มีรั้วแบบบ้านชนบททั่วไป ทั้งคู่หยุดที่ประตูรั้วหน้านิ่วสงสัย เคนจิตามมาจนทัน
“รินดารา..คุณได้ยินเสียงความคิดของฮิเดะรึเปล่า”
รินดาราพยายามเงี่ยหูฟัง “ไม่ค่ะ..ถ้าเป็นเขาจริงๆ ชั้นว่าเขาคงจะบังคับจิตตัวเองไม่ให้ชั้นได้ยินเสียงความคิดเขาอีก”
“งั้นระวังตัวด้วย..ผมมั่นใจว่าต้องเป็นฮิเดะแน่” อาคิระหันไปพยักหน้าให้รินดารากับเคนจิระวังตัว
ภายในบ้านป้าอัง ฮิเดโนริกำลังค้นของในลิ้นชัก หันขวับไปทางหน้าบ้าน เพราะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาของพวกอาคิระ ฮิเดโนริกัดฟันกรอดอย่างไม่พอใจ
รินดารากับอาคิระและเคนจิเข้ามาภายในบ้าน พบสภาพข้าวของถูกรื้อค้นกระจัดกระจายเต็มพื้นก็อึ้งไป อาคิระกัดฟันกรอด “ฝีมือฮิเดะแน่!”