บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 2 หน้า 11
“เชิญพิมพ์ตามสบายเถอะ ผมขอนั่งรับลมตรงนี้ดีกว่า”
“ว้า... พลไม่เล่นด้วย อย่างนี้พิมพ์ก็เหงาแย่”
“ไม่เหงาหรอก เดี๋ยวพวกเราลงไปเล่นเป็นเพื่อน” วันชนะ เชษฐ์ สมมาตร ประกิต รีบถอดเสื้อลงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน
“ไปเล่นที่อื่น ไป๊ !” เจิดนภาไล่พวกผู้ชายด้วยความรำคาญ
ทศพลที่นั่งอยู่บนโขดหิน ไม่สนใจมองพิมพ์พรเลยสักนิด พิมพ์พรขยิบตากับเจิดนภารู้กัน จะแกล้งวางแผนจมน้ำ เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับทศพล
“ว้ายยย !!! ช่วยด้วย.. ช่วยด้วย...”
เจิดนภาเห็นพิมพ์พรร้องโวยวายก็ทำตามแผน “แย่แล้ว พิมพ์จมน้ำ พล ! รีบลงไปช่วยพิมพ์เร็วเข้า”
ทศพลตั้งท่าจะกระโดดน้ำ วันชนะดึงมือทศพลไว้
“อะไรวะไอ้นะ เดี๋ยวพิมพ์ก็จมน้ำกันพอดี”
พิมพ์พรทำท่าเหมือนจะจมแหล่ไม่จมแหล่ โบกไม้โบกมือขอความช่วยเหลือ
วันชนะกระซิบทศพล “เดี๋ยว... แกอยู่เฉยๆ ก่อน เดี๋ยวฉันจัดการเอง” เขาเอามือป้องปากตะโกน “เฮ้ย !!! งูอยู่ในน้ำนี่ ระวังนะ ในน้ำมีงู”
พิมพ์พรร้องกรี๊ดสุดเสียง รีบว่ายเข้าฝั่งอย่างรวดเร็ว “ไหนๆ งูอยู่ไหน !!”
“ตาฝาดน่ะ เห็นเถาวัลย์ในน้ำเป็นงูไปได้ แล้วนี่เธอไม่จมน้ำแล้วเหรอ”
เพื่อนๆ พากันหัวเราะ เพราะจับไต๋พิมพ์พรได้
พิมพ์พรเสียหน้า ไล่ตีวันชนะแก้เก้อ โวยวายลั่น “ไอ้นะ ไอ้บ้า แกหลอกฉันเหรอ ไอ้กะล่อน !”
สายตางูเห่าเผือก ร่างเจ้าแม่นาคีเฝ้ามองอยู่ ส่งเสียงฟ่อๆๆ
พระอาทิตย์จวนลับฟ้า คำปองเคาะประตูหน้าห้องคำแก้ว “คำแก้ว คำแก้ว กินข้าวได้แล้วลูก” ไม่มีเสียงตอบกลับมา คำปองเปิดประตูห้องนอนเข้าไปดู.. คำแก้วไม่ได้อยู่ในห้อง “ตะวันจวนจะตกดินแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาอีก” คำปองชะเง้อชะแง้มองหาคำแก้วด้วยความเป็นห่วง
คำแก้วกระดิกนิ้ว รู้สึกตัวหลังจากสลบไสลไปทั้งวัน งูเขียว 2 ตัวยังคงเลื้อยอยู่ใกล้ๆ คำแก้วด้วยความภักดี คำแก้วมองไปที่แขนตัวเอง หายเป็นปกติแล้ว ก็ค่อยยิ้มออก “แผล... แผลหายแล้ว !!” คำแก้วมองไปยังรูปสลักเจ้าแม่นาคีด้วยความเลื่อมใสศรัทธา เชื่อมั่นว่ามีพลังอำนาจบางอย่าง
คณะของทศพลเดินทางมาถึงเทวาลัยของเจ้าแม่นาคี ค้างคาวแม่ไก่บินพรูขึ้นท้องฟ้า เมื่อรู้ว่ามีคนแปลกหน้ามาเยือนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้