บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 15 หน้า 5

ปราณนต์นั่งรอเมลด้วยความตื่นเต้น เสียงปราณนต์ตอนเขียนอีเมลดังต่อเนื่อง  

“หนึ่ง..ผมดันทำตัวขี้สงสัย เฝ้าถามซักไซ้เกี่ยวกับตัวคุณมากเกินไป”

ศยายันตัวลุกจากเตียง .. ยังมึน

“สอง...ผมดันไปละลาบละล้วงเรื่องความหมายของชื่ออีเมลล์คุณ ทั้งที่คุณอาจไม่อยากเปิดเผยหรือพูดถึง”

พราวอ่านด้วยความชอค...

“สาม...ผมดันไปสงสัยว่าคุณเป็นรักในสายหมอก หรือ ปีศาจในพุ่มไม้...หรือ...สี่..คุณไม่ได้โกรธผมเลย แต่คุณเกิดติดธุระ ไม่มีเวลาจะตอบ” 

พราวรีบลุกขึ้นและเดินออกไปที่ระเบียง... ทิ้งกระเป๋าศยาไว้ที่เก้าอี้  

พริบพราวเดินก้มหน้าอ่านแท็ปแล็ตของศยาออกมาที่ทางเดินอีกมุมหนึ่งไม่ไกลกัน พริบพราวก้มหน้าอ่านด้วยความชอค  

“ความจริงแล้วเป็นข้อไหนครับ...ช่วยเฉลยที ส่วนผมภาวนาให้เป็นข้อสี่แต่ถ้าหากคำตอบเกิดเป็นข้อใดข้อหนึ่งในสามข้อแรก ผมต้องบอกว่าผมไม่ได้ตั้งใจเลยและต้องขอโทษด้วย ถ้าหากคุณใจอ่อนลงบ้างแล้ว ช่วยตอบผมหน่อยนะครับ...เพราะผมมีเรื่องบางอย่างอยากจะบอกคุณจริงๆ”

ที่ปราณนต์นั่งอยู่หน้าคอม

“รออยู่นะครับ/ ปราณนต์” 

ปราณนต์รอด้วยความอยากรู้

พราวอึ้ง..ตัวหนังสือในเมลลอยเคว้งคว้างอยู่รอบๆตัว ... อึ้ง ชอค!! 

“พี่ศยา...เป็นแอบรักจริงๆ” 

พราวคิดถึงคำพูดของศยาที่ผ่านมา 

ตอนศยาใส่พราว

“ฉันจะไม่อธิบายมากและไม่พูดซ้ำ..ที่ฉันทำแบบนี้ก็เพราะเธอ ทำตัวไม่น่าไว้วางใจ .....ที่ฉันส่งคนไป เพราะต้องการสอดส่องติดตามดูการทำงานของพวกเธอ ฉันแค่อยากมั่นใจว่าเธอไม่ได้เอาเวลางานไปทำ “ธุระส่วนตัว” และที่ฉันไม่ไว้ใจ..ก็เพราะรูปที่เธอส่งมาให้ฉัน..”