บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 5
ปราณนต์วางแฟ้มเอกสารสีน้ำตาลที่ค่อนข้างเปื้อนวางบนโต๊ะทำงานตรงหน้าลิปดา ชายหนุ่มอยู่ในสภาพสกปรกยับเยิน หน้าแดงเพราะตากแดด หัวฟูดูไม่ได้ยืนหายใจหอบ ยังเหนื่อยไม่หาย .. ส่วนอวัศยา รัน ยืนอยู่ด้านหนึ่ง รุจน์ยืนข้างปราณนต์
“คุณช้าไปหนึ่งนาที”
“แต่ผมหาเจอนะครับ”
“ผมก็ไม่ได้บอกว่าคุณหาไม่เจอ ผมพูดว่า...คุณช้าไป ๑ นาที”
ตึ่งงง !! เงียบ .. ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก..แปลว่าอะไรฟะ ? อวัศยายังนิ่ง..คิดๆ
รุจน์ค่อยๆถาม “เอ่อ..แปลว่า.. บอสไม่ให้น้องณนต์ผ่านงานเหรอครับ ?”
เงียบ..ลิปดายังไม่ตอบ..บรรยากาศอึดอัด เอาไงหว่า ? ..
อวัศยาพูดขึ้นเอง “ใช่ ! บอสหมายความอย่างนั้น” ทุกคนหันมาทางหญิงสาว..ปราณนต์หน้าซีด “ทุกคนก็รู้ว่าบอสเป็นคนเข้มงวดเรื่องเวลามาก ถึงจะทุ่มเทแค่ไหนก็ตาม แต่มาช้า “แค่ 1 นาที” ก็ให้อภัย ไม่ได้!” ลิปดาฟังแล้วแปร่งๆ “ถึงแม้ตอนนี้เราจะหาคนรุ่นใหม่ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์คำพูดตัวเองได้ยากเต็มที” อวัศยาย้ำ “แต่.. ช้าไปแค่ 1 นาที .. บอสก็ไม่ยอมผ่อนผันให้! เพราะฉะนั้น เก็บของแล้วก็ออกไปเลย!!”
ปราณนต์อึ้ง .. ทุกคนเงียบ .. ลิปดาหลิ่วตามองอวัศยา แล้วก็คิด .. หญิงสาวย้ำ “ไม่ได้ยินหรือไง? ไปสิ”
ปราณนต์หน้าจ๋อยคอตก “เอ่อ... ครับ” กำลังจะหันไป
ทันใดนั้นเสียงลิปดาก็ดังขึ้น “เดี๋ยว !”
ปราณนต์ชะงัก ค่อยๆหันมา ทุกคนลุ้น อวัศยาลุ้นสุด
“ศยาพูดถูก แค่ 1 นาทีก็มีความสำคัญกับผมมาก แต่...ผมก็ให้ความสำคัญกับการทำงานเป็นทีมไม่น้อยไปกว่ากัน เมื่อกี๊ผมเห็นทุกคนช่วยเหลือกัน ถ้าผมเอาจำนวนคนมาหารกับ 1 นาทีที่ช้าไป ก็เหลือแค่คนละไม่กี่วินาที ซึ่งถือว่าน้อยมาก เพราะฉะนั้น.. “ ทุกคนลุ้น “ผมจะยกโทษให้ !”
เยส!! ปราณนต์หน้าแช่มชื่นขึ้นมาทันที รุจน์แทบกระโดด รันแทบกรี๊ด ศยาอมยิ้ม เข้าทาง ปราณนต์หันไปเห็นพอดี
ลิปดาเสียงดัง “แต่ ! ผมจะยกโทษให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ! คราวหน้าถ้าผิดพลาดอีก ทั้งคนฝากและคนรับฝากออกทั้งคู่!!”
รุจน์กับปราณนต์รีบรับคำ “ครับ!!”
ลิปดาก้มหน้าทำงานต่อ ทุกคนยังยืนอยู่ที่เดิม ลิปดาเงยหน้ามาอีกทีแล้วก็มองงงๆ “อ้าววว จบแล้ว ออกไปสิ อยากอยู่ให้โดนไล่ออกกันหมดหรือไง”