รีเซต

บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16 หน้า 2
16 มกราคม 2558 ( 17:06 )
10.2M
แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16
23 หน้า

ปราณนต์รีบอธิบาย “พอดีเสื้อผ้าผมเปียก ทำพื้นห้องพี่เลอะน้ำไปหมด  ผมเลยถือวิสาสะใช้เสื้อคลุมตัวใหม่วางตรงโต๊ะมาสวมน่ะครับ แต่ผมโทรบอกแม่บ้านให้เอาเสื้อคลุมตัวใหม่มาให้พี่แล้วนะครับ เดี๋ยวก็คงมา” ทันใดนั้นเอง เสียงออดดังขึ้น  “นั่นไงครับ ..แม่บ้านเอาเสื้อคลุมมาให้แล้ว”

ปราณนต์เดินไปเปิดประตู กลับกลายเป็นพริบพราวยืนอยู่ ... พริบพราวอึ้งเห็นปราณนต์อยู่ในชุดเสื้อคลุมและอยู่ในห้องอวัศยา หญิงสาวช็อค !!!

ปราณนต์มองชุดตัวเอง แล้วก็เริ่มจะเข้าใจว่าทำไม “พราว!!” 

ในวูบนั้นพริบพราวหน้าชา ใจเต้นแรงวูบวาบขึ้นมา ทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวหันหลังและเดินหนีไปเลย 

ปราณนต์ตกใจ รีบเรียกไว้ “พราวเดี๋ยวก่อน พราวอย่าเพิ่งไป !! พราว !!” 

อวัศยาลุ้นว่าปราณนต์จะทำยังไง ทันใดนั้นปราณนต์ก็หันมาทางอวัศยา “เดี๋ยวผมมานะครับ” พูดจบปราณนต์ก็รีบวิ่งตามพริบพราวไปเลย  

อวัศยาสัมผัสถึงความแคร์ของปราณนต์ 

 

พริบพราวเดินช็อค หน้าชา ใจเต้นแรง ขาก้าวอย่างเร็ว เหมือนไม่อยากรับรู้และอยากหนีจากสิ่งที่เห็น 

ปราณนต์วิ่งมาในชุดเสื้อคลุม รองเท้าก็ไม่ใส่ “พราว..พราวเดี๋ยวก่อน พราวฟังก่อนคุณกำลังเข้าใจผิด..พราวฟังผมอธิบายก่อน” ปราณนต์วิ่งมาดักหน้าพริบพราว 

หญิงสาวมองหน้าปราณนต์แววตาผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด “สิ่งที่ฉันเห็นมันก็อธิบายทุกอย่างแล้ว จะต้องอธิบายอะไรอีก ?” 

“แล้วสิ่งที่เห็น มันบอกอะไรกับคุณ...ไหนพูดมาสิ”

“ก็นายอยู่ในชุดแบบนี้ ในห้องผู้หญิง มันจะอะไรไปได้นอกจาก...”

“นอกจากผมกับพี่ศยาเดินตกสระน้ำ ตัวเปียก และผมก็ต้องรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่จะไม่สบาย ... ถ้าไม่เชื่อขอทางโรงแรมดูกล้องวงจรปิดก็ได้ ผมเห็นว่าเค้าติดกล้องไว้หนึ่งตัว เหตุการณ์เกิดขึ้นประมาณ ๑๕ นาทีที่แล้ว” 

พริบพราวอึ้งๆไป .. ความปรี๊สลดลง .. เริ่มเป็นตัดพ้อ “แล้วทำไมนายต้องวิ่งมาอธิบายให้ฉันฟังด้วย แล้ววิ่งมาในสภาพแบบนี้ไม่อายคนอื่นเค้าหรือไง ?”

“เอ่อ..นั่นสิ..ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรีบวิ่งมาอธิบายให้คุณฟัง” ปราณนต์ย้อน “แล้วคุณ...ทำไมต้องเดินหนีมา เหมือนโกรธผมด้วย” 

“เอ่อ...นั่นสิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

ปราณนต์กับพริบพราวต่างคนต่างเงียบ มองหน้ากัน .. “เออนั่นสิ” แล้วจู่ๆ ก็หัวเราะเขินๆ ออกมาพร้อมกัน 

“เออ...นั่นสิ” .... 

 

มุมหนึ่งไม่ไกล อวัศยาเดินมา มองซ้ายมองขวา เห็นปราณนต์กับพริบพราวก็รีบหลบวูบ แอบฟัง 

ปราณนต์มองหน้าพริบพราวแล้วก็ยิงคำถามเลย “คุณไม่ได้หึงผมใช่มั้ย ?”  


23 หน้า