รีเซต

บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16 หน้า 5
16 มกราคม 2558 ( 17:06 )
10.2M
แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16
23 หน้า

ลิปดามองอวัศยาอย่างรู้ทัน ว่าเธอคงเจ็บที่ปราณนต์มองพริบพราว  เหมือนที่ตัวเองเจ็บที่เห็นอวัศยามองปราณนต์  จึงเรียกปราณนต์ให้เลิกมองพริบพราว “อย่ามัวแต่มอง ..มีสมาธิหน่อย ..ลูกสุดท้ายแล้ว” 

“ครับ บอส!!!” 

ลิปดาเสิร์ฟ  อีกฝั่งตีกลับ  ลิปดาถอยหลังจะรับ  แต่สะดุดทรายล้ม

พริบพราว ศยา และกองเชียร์ทำหน้าตกใจ กลัวเสียแต้ม ปราณนต์พุ่งเข้ามารับลูกทัน

พริบพราว ศยา และกองเชียรมองอย่างลุ้นว่าใครจะตีลูกต่อ ทันใดนั้นลิปดาดีดตัวขึ้นจากพื้น กระโดดทำท่าเหมือนจะตบ  แต่กลับแตะบอลหยอดลงหน้าเน็ต  บอลผ่านเน็ตลงฝ่ายตรงกันข้าม

กรรมการเป่านกหวีด ปี๊ดดดดดดดด !!!!  แล้วผายมือไปทางทีมลิปดากับปราณนต์เป็นฝ่ายชนะ !!

พริบพราวกรี๊ดดีใจแล้วก็โผเข้ามากอดปราณนต์อย่างดีใจ อวัศยามองพริบพราวที่กอดปราณนต์อย่างอึ้ง “พี่ลิป ปราณนต์ สุดยอดไปเลย !!! เก่งมากกกกกก !!! Yeah!!” 

ปราณนต์ชะงักที่พริบพราวมากอด 

กองเชียร์ส่วนกลางร้องเพลงสกาสนุกสนาน  พริบพราวจับมือปราณนต์เต้นตามอย่างสดใส ปราณนต์เต้นตามที่พริบพราวลากไปแล้วก็ยิ้มตาม น่ารักนะ  

อวัศยาเห็นแววตาที่ปราณนต์มองพริบพราวแล้วหวั่นใจ  ว่าหรือปราณนต์จะรู้สึกดีกับพริบพราว

ลิปดาเห็นอาการอวัศยา  จึงเดินเข้ามาปั้นหน้าทะเล้น จับมืออวัศยาให้เต้นดีใจตาม “บริษัทเราชนะแล้ว ดีใจหน่อยสิคุณ”

อวัศยาไม่มีอารมณ์เต้น  จึงพยายามดึงมือตัวเองจากมือของลิปดา “ฉันไม่เต้น”

ลิปดายังยื้อ “เต้นหน่อยสิ”

อวัศยาสะบัดมืออย่างแรง “ไม่เต้น ..” เธอดึงมือตัวเองออกจากมองลิปดาอย่างแรง แล้วหันตัวจะเดินไป แต่กลับเจอเสาเต๊นท์ หญิงสาวชนเสาเต๊นท์เต็มๆจนหงายเงิบ ล้มลง

ปราณนต์มองอวัศยาที่เดินชนเสาพอดี “พี่ศยา !!!!” เขาสลัดตัวจากการเต้นกับพริบพราว เพื่อรีบเดินไปดูอวัศยา  แต่ลิปดาพุ่งเข้าไปประคองตัวอวัศยาไว้ก่อนแล้ว ปราณนต์จึงยืนมองอย่างเป็นห่วง

“เป็นยังไงบ้างศยา ... เสาต้นเบ้อเร่อ  มองไม่เห็นรึไง !”

พริบพราวมองปราณนต์ที่ทิ้งตัวเองไปหาอวัศยา จึงมองอวัศยาอย่างไม่พอใจ คิดว่าเธอหาเรื่องเรียกร้อง ความสนใจ พริบพราวพึมพำ “ไม่เห็น..หรือจงใจชนเสาเรียกร้องความสนใจกันแน่ !” 

“พี่ศยาเป็นยังไงบ้าง ครับ ?” 

อวัศยาจะลุก “ไม่เป็นไร ฉันไม่เป็นไรมาก” หญิงสาวมึนจนล้มพับไปทับกับอกของลิปดาที่ยืนประคองไม่ห่าง

“พี่ศยา !”

ลิปดามองปราณนต์ “เดี๋ยวผมดูแลศยาเอง  พวกคุณไปเล่นกิจกรรมอื่นต่อเถอะ”

ปราณนต์อึกอัก ใจนึงเป็นห่วงอวัศยาอย่างบอกไม่ถูก อวัศยามองปราณนต์ที่เป็นห่วงตัวเอง แล้วรู้สึกดีมาก 


23 หน้า