บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 11 หน้า 3
เดือนเด่นเข้ามานั่งบนเตียง คุยกับนางฟ้า “นี่ยัยฟ้า แม่ว่าแกห่างๆนายเป๋านั่นไว้หน่อยดีกว่า...กุ๊ยมาก!! เดี๋ยวจะพาลพาลูกเสียไปด้วย”
“แม่ก็เกินไป เป๋าเป็นเพื่อนฟ้า ฟ้ารู้จักเป๋าดี เรื่องเมื่อกี้มันแค่เข้าใจผิดกันเฉยๆ เป๋าคงเป็นห่วงฟ้าน่ะค่ะ”
“ห่วงหรือหึง”
นางฟ้าตกใจ “หึง ! เป๋าเป็นเพื่อนฟ้านะคะ”
“เพื่อนกันมันต้องขนาดนี้เลยเหรอ แม่ดูตามันก็รู้”
“เซ้นส์แม่เชื่อไม่ได้หรอกค่ะ”
“นี่ เตือนไว้ก่อนนะ ตอนนี้แกมีชื่อเสียงระดับประเทศ ใครๆก็อยากได้แกทั้งนั้นไม่เว้นแม้แต่เพื่อนที่คบกันมาหรอก” นางฟ้าทำหน้าเอือม “แต่เชื่อแม่นะ มันไม่ได้รักตัวตนของแก แค่อยากมีแฟนเป็นดาราก็เท่านั้นเอง ไม่เหมือนตาทิตย์ที่ศักดิ์ศรีพอๆกับลูก เค้าน่าจะรักลูกที่ใจมากกว่า”
“นี่แม่ไปกันใหญ่ละ”
“ไม่รู้ล่ะ เตือนไว้ก่อน จะรักใครก็ต้องเลือกดูที่มันช่วยเสริมราศีบารมี ให้ดูดีไม่อายใครเค้า ไม่ใช่แค่..........”
นางฟ้าแทรก “รักใครก็ต้องเลือกให้ดี ? แล้วไงคะ ความรักค่อยตามมาทีหลังเหรอ”
“เออสิ อยู่ๆไปเดี๋ยวก็รักกันเอง”
นางฟ้าถอนใจ “พ่อกับแม่ก็ถูกบังคับให้แต่งงานกันไม่ใช่หรือคะ” เดือนเด่นเงียบ “นี่เป็นตัวอย่างที่ดีได้รึยัง”
เดือนเด่นอายอยู่ แต่เสียงแว้ดใส่กลบเกลื่อน “มันเหมือนกันที่ไหนล่ะ นี่ฉันมั่นใจว่าเค้าเหมาะสมกับแก”
“หนังเรื่องเดียวกันแหละค่ะ แต่เอามารีเมคใหม่โดยผู้จัดชื่อเดือนเด่น”
“นี่....”
นางฟ้าแทรก “เรื่องนี้ฟ้าขอตัดสินใจเองซักเรื่องได้มั้ยคะ” นางฟ้านอนห่มผ้าหันหลังไปเลย
เดือนเด่นหน้าเซ็งโกรธๆ “หึ้ย!!เด็กดื้อ!!!”
อุไรวรรณนั่งอยู่ในคลินิกศัลยกรรมเน่าๆ อุไรวรรณนึกถึงคำแม่และหมอดู
“ก็ทำตัวให้มันสวยเหมือนฉันสิ ผู้ชายจะได้วิ่งเข้าหา ...ถ้าวันนั้นฉันไม่ทำนม แกก็ไม่ได้เรียนต่อหรอก”
“ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง อยากให้คนมองโดยไม่ต้องใช้แรงก็ต้องใช้นม”
เรด้าที่นั่งข้างๆตบหัวเข่าอุไรวรรณ “เลือกได้ยังอะทรงไหน ส้มจีนแดง แตงกวายาว มะนาวรุ่น องุ่นพวง รึว่าห่วงชูชีพ”
“ไม่รู้เลยอะพี่ กลัวเจ็บอย่างเดียวเนี่ย”
“โอ๊ย จะกลัวไปทำไม ใครๆก็ทำกันทั้งนั้น เค้าว่าเจ็บนิดๆ ประมาณ..โดนสิบล้อทับแค่นั้นเอง”
อุไรวรรณหน้าเสีย “ไม่เอาละพี่” อุไรวรรณลุกไปที่ประตูเลย
เรด้าวิ่งเข้าไปขวางไว้ “อะไรล่ะ”
“ปล่อยมันแบนๆ งี้ไปเหอะ”