บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 21
ลานหน้าบ้านริมทะเล ซันกับวุธนั่งจับมือกัน
วุธเปรย “อยากให้เวลาหยุดอยู่แค่นี้ตลอดไป” ซันรู้สึกเหมือนกัน แต่ยังเขินที่จะพูดออกมา วุธยิ่งคิดยิ่งเสียดายเวลา “ทำไมเราถึงไม่เข้าใจกันมาตั้งแต่แรกนะ”
“เราเอง เรามันบ้าไปเอง”
“เรื่องอะไร ที่ฉีกรูปเราที่สะพานน่ะเหรอ”
“นั่นล่ะ แล้วจากนั้น เราก็.........ไม่กล้า"
“ไม่กล้าอะไร”
“ก็วุธโกรธเรา”
“เปล่า เราเสียใจต่างหาก เราคิดว่าซันเกลียดเรา”
“เราไม่เคยเกลียดวุธเลย”
“ถ้าเรารู้ เราจะไม่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปอย่างนี้”
“ตอนนี้ มันสายไปแล้วใช่ไหม”
“ไม่ เรามาเริ่มกันใหม่เถอะซัน” วุธขยับเข้ามาใกล้ โอบกอดซันไว้ “นะซัน เรามาเริ่มต้นเรื่องของเราด้วยกัน”
“มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะวุธ......ก็”
วุธอานิ้วแตะปากซันเบาๆ "ไม่มีอะไรมาห้ามเราได้อีกแล้วซัน”
ซันมองวุธ ทั้งคู่มองตากัน แบบคนรักกันที่เพิ่งเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงต่อกัน
“ซันเป็นคนที่ทำอะไรถูกต้องมาตลอด เราขอให้ซันทำผิดต่อกฎเกณฑ์ของตัวเองสักครั้งได้ไหม”
ซันมองวุธอย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกที่ปกปิดมาตลอดถูกวางทิ้งไป "ไม่ใช่หรอกวุธ เราทำผิดมาตลอดที่ไม่ยอมรับความจริง”
“ความจริงอะไร”
“ความจริงที่เรารู้สึกอย่างไรต่อวุธน่ะสิ” ซันขยับเข้าไปในอ้อมกอดของวุธ ทั้งคู่อิงแอบกัน “ต่อไปนี้ เราจะทำในสิ่งที่ถูกต้องเสียที”
ทั้งคู่กอดกันอยู่ท่ามกลางแสงดาวที่ส่องลงมา
ดารณียืนมองไปทางบ้านวุธที่ปิดมืด กำลังโทรศัพท์กับจ๋าอยู่ “จ๋า ยังไม่นอนหรือลูก นอนเถอะ เตรียมตัววันงานพรุ่งนี้ เดี๋ยวไม่สวยนะจ๊ะ”
“จ๋าโทรหาวุธ แต่วุธไม่เปิดเครื่องค่ะคุณแม่”