บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 23 หน้า 2
ซันพูดต่อ “เรามีจำนวนกลุ่มลูกค้าจำกัด เอาแน่ไม่ได้ว่าจะมีผู้หญิงท้องเท่าไร”
ศศิช่วยเสริม “แต่ทุกคนที่ท้อง จะเป็นลูกค้าเราทั้งหมด เพราะฉะนั้นขายได้แน่ ๆ”
ทีมงานมองศศิ กับซัน แบบทึ่งๆ ในความเป็นทีมเวิร์ค
พิสมัยปลื้ม “ไม่เห็นคุณศศิออกโรงแบบนี้นานแล้ว รู้สึกเหมือนตอนช่วยกันบุกเบิกบริษัทนี้ด้วยกันตอนแรกๆ เลยค่ะ”
“ขอบใจค่ะพิสมัย”
ซันประกาศ “เอาล่ะ งั้นเรามาคิดวิธีการขายให้ขายให้คนท้องทุกคนให้ได้”
“นี่ถ้ามีทีมพี่วุธอีกทีมล่ะก็ จะเหมือนสมัยแรกๆ เปี๊ยบเชียว เนอะๆ ที่พี่วุธกับพี่ซันจะสู้กันแล้วงานออกมา สินค้ากระฉูดทุกตัว” ทุกคนเงียบไป ศศิมองซัน ซันนิ่ง ตั้มรู้ตัวว่าพูดเยอะไป
ซันข่มใจ “ตอนนี้เราต้องก้าวไปข้างหน้า อะไรที่ผ่านไปแล้วมันไม่หวนกลับมา พูดถึงก็ไม่มีประโยชน์”
“ครับพี่”
“ทีนี้ทำงานได้รึยังตั้ม”
“ครับ …..แหะ แหะ” ทุกคนร่วมกันประชุมต่อไป
ตอนเย็น ศศิเดินเข้าบ้านมา ต้นกล้า ข้าวหอมวิ่งมาหา ยังใส่ชุดนักเรียน “คุณแม่กลับมาแล้ว”
ศศิกอดลูก หอมลูก “ยังไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเลยเหรอลูก ป้าสุขไปไหนล่ะ”
“ป้าสุขอยู่หลังบ้านครับ คุณพ่อบอกว่าให้เรากินข้าวก่อนแล้วค่อยอาบน้ำก็ได้ครับ”
ศศิชะงักตั้งแต่คำว่าคุณพ่อ
ที่ครัวหลังบ้าน โจเดินเข้ามา ถือจานอาหารจานใหญ่ที่ไปทำที่ครัวหลังบ้าน
“ศิ กลับมาแล้วเหรอ โจไปรับลูกก็อเลยทำหมูชุบแป้งทอด ที่ข้าวหอมกับต้นกล้าชอบให้ ศิทานไหมจ๊ะ”
ศศิเดินมาหาโจ โจยิ้มแบบเตรียมรับเต็มที่
“ป้าสุข ป้าสุขคะ” ป้าสุขเข้ามา “ป้าสุข พาเด็กๆ ไปอาบน้ำหน่อย แล้วค่อยมาทานข้าว”
ป้าสุขพาเด็กๆ ออกไป
“โจ อย่าทำอย่างนี้อีก มาส่งลูกแล้วก็กลับไป เด็กอยู่กับป้าสุขได้ ถ้าวันไหนศิต้องอยู่ที่ทำงานนาน จะบอกโจเอง”
“ศิ โจ ….. โจ ขอโอกาสให้โจสักครั้งเถอะนะศิ โจสัญญา”
“โจ โจจะรู้ตัวหรือเปล่าศิก็ไม่รู้นะ ว่าโจพูดคำว่าสัญญาง่ายแค่ไหน” โจนิ่งไป รู้ตัวเหมือนกัน “ทุกครั้งที่โจนอกใจ โจจะใช้คำว่า โจสัญญา โจจะไม่ทำอีก กี่ครั้งรู้ไหมโจ มันนับไม่ถ้วนเลยทีเดียว อย่าพูดคำว่าโจสัญญาอีกเลย มันไม่มีค่าอะไรเลย”
โจเจ็บช้ำ แต่ศศิก็เจ็บไม่น้อยไปกว่ากัน ต่างคนต่างเจ็บ
“เราจัดเวลารับส่งลูกกันได้แล้ว โจอย่าถือโอกาสอยู่นานๆ มาทำกับข้าว มาทำหน้าที่พ่อที่โจไม่เคยใส่ใจจะทำมากขนาดนี้เลย”