บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 23 หน้า 3
“โจ …. แค่อยากอยู่เจอศิ แต่ถ้าศิไม่อยากเจอโจ”
“ไม่อยาก”
“งั้นโจจะลดเวลาทำงานในบริษัท จัดเวลามาทำข้างนอก จะได้จอยเวลารับส่งลูกกับศิได้สะดวก”
“ยังไงก็ได้ แค่ไม่ต้องเจอกัน”
โจหงอยๆ จะเดินออกไป แล้วหันมาทิ้งท้ายด้วยความรู้สึกเสียใจ “ศิ ถึงศิจะโกธรยังไง โจก็ยอม แต่อยากให้ศิรู้ว่าโจรักศิ รักต้นกล้ากับข้าวหอมมาก โจรักครอบครัวของเรามากที่สุด” โจเดินออกไป
ศศิยืนอยู่คนเดียว เสียใจมากมายไม่แพ้กัน
ทีมซันนั่งเหนื่อยๆ ตั้มถึงกับหลับสัปหงก ซันมุ่งมั่นดูงานจากในจอโน้ทบุ้ค เงยหน้าขึ้นมาดูอีกที เห็นทีมงานเกือบสลบ “เป็นอะไรกันเนี่ย” ทุกคนเด้งตัวนั่ง
“อดหลับอดนอนมาจากไหน”
“คือนี่มัน …… จะสองทุ่มแล้ว”
ซันตกใจ “อ้าว เหรอ งั้นกลับไปเถอะ ขอโทษที ไม่ทันดูเวลา กลับเถอะทุกคน”
ทุกคนลุกขึ้น ทยอยกลับ แต่ซันยังทำงานต่อ
พิสมัยเก็บเอกสาร มองซันอย่างแปลกใจ “คุณซัน ยังไม่กลับเหรอคะ”
“ยังค่ะ”
“แต่สองทุ่มแล้วนะคะ”
ซันก้มหน้าก้มตาทำงาน บนจอคอม ตั้มดึงพิสมัยให้ออกมา ทำภาษาใบ้ว่าอย่าไปยุ่ง ปล่อยเค้า ทุกคนออกไป ซันบ้างานอยู่คนเดียว โดดเดี่ยว
วุธนั่งทำงานอยู่ พนักงานคนสุดท้ายเดินมาลา แล้วออกไป เหลือวุธอยู่คนเดียว สักพักวุธเปิดสมุดข้างๆ ตัว เพื่อดูรูปถ่ายของเขากับซัน ที่ถ่ายด้วยกันที่ฟาร์มผัก วุธเปิดรูปในจอคอม ภาพไม่ชัดเจน แต่วุธก็มองอย่างชื่นชม
เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า วุธหยิบดูเป็นชื่อจ๋า “ว่าไงจ๋า”
“วุธจ๋า พรุ่งนี้เราไปดูห้องจัดเลี้ยงที่โรงแรมกันนะ อันนี้เป็นที่ใหม่ คุณพ่อแนะนำมาจ้ะ ดีกว่าที่เราดูไว้ที่แรก”
“ได้สิ กี่โมงดีล่ะจ๋า ….. โอเค วุธไปรับนะ สวัสดีจ้ะ”
วุธวางโทรศัพท์ลง มองรูปซัน แล้วเลื่อนมือไปที่ปุ่ม delete วุธหลับตา ตัดสินใจลบทิ้งรูปซัน เป็นการตัดสินใจลา
ออฟฟิศซัน เห็นห้องซันเปิดไฟอยู่ห้องเดียวทั้งตึก ซันนั่งทำงานเงียบๆ สักพักก็ล้า พิงเก้าอี้ หลับตาอย่างเหนื่อยอ่อน